марына́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| марына́рка | марына́ркі | |
| марына́ркі | марына́рак | |
| марына́рцы | марына́ркам | |
| марына́рку | марына́ркі | |
| марына́ркай марына́ркаю |
марына́ркамі | |
| марына́рцы | марына́рках |
Крыніцы:
марына́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| марына́рка | марына́ркі | |
| марына́ркі | марына́рак | |
| марына́рцы | марына́ркам | |
| марына́рку | марына́ркі | |
| марына́ркай марына́ркаю |
марына́ркамі | |
| марына́рцы | марына́рках |
Крыніцы:
марыні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| марыні́зм | |
| марыні́зму | |
| марыні́зму | |
| марыні́зм | |
| марыні́змам | |
| марыні́зме |
Крыніцы:
марыні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| марыні́ст | марыні́сты | |
| марыні́ста | марыні́стаў | |
| марыні́сту | марыні́стам | |
| марыні́ста | марыні́стаў | |
| марыні́стам | марыні́стамі | |
| марыні́сце | марыні́стах |
Крыніцы:
марыні́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| марыні́стка | марыні́сткі | |
| марыні́сткі | марыні́стак | |
| марыні́стцы | марыні́сткам | |
| марыні́стку | марыні́стак | |
| марыні́сткай марыні́сткаю |
марыні́сткамі | |
| марыні́стцы | марыні́стках |
Крыніцы:
марыністычны
прыметнік, адносны
| марыністычны | марыністычная | марыністычнае | марыністычныя | |
| марыністычнага | марыністычнай марыністычнае |
марыністычнага | марыністычных | |
| марыністычнаму | марыністычнай | марыністычнаму | марыністычным | |
| марыністычны марыністычнага |
марыністычную | марыністычнае | марыністычныя | |
| марыністычным | марыністычнай марыністычнаю |
марыністычным | марыністычнымі | |
| марыністычным | марыністычнай | марыністычным | марыністычных | |
марыні́сцкі
прыметнік, адносны
| марыні́сцкі | марыні́сцкая | марыні́сцкае | марыні́сцкія | |
| марыні́сцкага | марыні́сцкай марыні́сцкае |
марыні́сцкага | марыні́сцкіх | |
| марыні́сцкаму | марыні́сцкай | марыні́сцкаму | марыні́сцкім | |
| марыні́сцкі ( марыні́сцкага ( |
марыні́сцкую | марыні́сцкае | марыні́сцкія ( марыні́сцкіх ( |
|
| марыні́сцкім | марыні́сцкай марыні́сцкаю |
марыні́сцкім | марыні́сцкімі | |
| марыні́сцкім | марыні́сцкай | марыні́сцкім | марыні́сцкіх | |
Крыніцы:
Мары́ніца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Мары́ніца | |
| Мары́ніцы | |
| Мары́ніцы | |
| Мары́ніцу | |
| Мары́ніцай Мары́ніцаю |
|
| Мары́ніцы |
мары́нка
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мары́нка | мары́нкі | |
| мары́нкі | мары́нак | |
| мары́нцы | мары́нкам | |
| мары́нку | мары́нак | |
| мары́нкай мары́нкаю |
мары́нкамі | |
| мары́нцы | мары́нках |
Крыніцы:
Мары́нкіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Мары́нкіна | |
| Мары́нкіна | |
| Мары́нкіну | |
| Мары́нкіна | |
| Мары́нкінам | |
| Мары́нкіне |
Марыно́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Марыно́ва | |
| Марыно́ва | |
| Марыно́ву | |
| Марыно́ва | |
| Марыно́вам | |
| Марыно́ве |