Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

марына́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. марына́рка марына́ркі
Р. марына́ркі марына́рак
Д. марына́рцы марына́ркам
В. марына́рку марына́ркі
Т. марына́ркай
марына́ркаю
марына́ркамі
М. марына́рцы марына́рках

Крыніцы: piskunou2012.

марыні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. марыні́зм
Р. марыні́зму
Д. марыні́зму
В. марыні́зм
Т. марыні́змам
М. марыні́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

марыні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марыні́ст марыні́сты
Р. марыні́ста марыні́стаў
Д. марыні́сту марыні́стам
В. марыні́ста марыні́стаў
Т. марыні́стам марыні́стамі
М. марыні́сце марыні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марыні́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. марыні́стка марыні́сткі
Р. марыні́сткі марыні́стак
Д. марыні́стцы марыні́сткам
В. марыні́стку марыні́стак
Т. марыні́сткай
марыні́сткаю
марыні́сткамі
М. марыні́стцы марыні́стках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

марыністычны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марыністычны марыністычная марыністычнае марыністычныя
Р. марыністычнага марыністычнай
марыністычнае
марыністычнага марыністычных
Д. марыністычнаму марыністычнай марыністычнаму марыністычным
В. марыністычны
марыністычнага
марыністычную марыністычнае марыністычныя
Т. марыністычным марыністычнай
марыністычнаю
марыністычным марыністычнымі
М. марыністычным марыністычнай марыністычным марыністычных

марыні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марыні́сцкі марыні́сцкая марыні́сцкае марыні́сцкія
Р. марыні́сцкага марыні́сцкай
марыні́сцкае
марыні́сцкага марыні́сцкіх
Д. марыні́сцкаму марыні́сцкай марыні́сцкаму марыні́сцкім
В. марыні́сцкі (неадуш.)
марыні́сцкага (адуш.)
марыні́сцкую марыні́сцкае марыні́сцкія (неадуш.)
марыні́сцкіх (адуш.)
Т. марыні́сцкім марыні́сцкай
марыні́сцкаю
марыні́сцкім марыні́сцкімі
М. марыні́сцкім марыні́сцкай марыні́сцкім марыні́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Мары́ніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мары́ніца
Р. Мары́ніцы
Д. Мары́ніцы
В. Мары́ніцу
Т. Мары́ніцай
Мары́ніцаю
М. Мары́ніцы

мары́нка

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мары́нка мары́нкі
Р. мары́нкі мары́нак
Д. мары́нцы мары́нкам
В. мары́нку мары́нак
Т. мары́нкай
мары́нкаю
мары́нкамі
М. мары́нцы мары́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Мары́нкіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мары́нкіна
Р. Мары́нкіна
Д. Мары́нкіну
В. Мары́нкіна
Т. Мары́нкінам
М. Мары́нкіне

Марыно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Марыно́ва
Р. Марыно́ва
Д. Марыно́ву
В. Марыно́ва
Т. Марыно́вам
М. Марыно́ве