Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоуыэюя

слу́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слу́цкі слу́цкая слу́цкае слу́цкія
Р. слу́цкага слу́цкай
слу́цкае		 слу́цкага слу́цкіх
Д. слу́цкаму слу́цкай слу́цкаму слу́цкім
В. слу́цкі (неадуш.)
слу́цкага (адуш.)		 слу́цкую слу́цкае слу́цкія (неадуш.)
слу́цкіх (адуш.)
Т. слу́цкім слу́цкай
слу́цкаю		 слу́цкім слу́цкімі
М. слу́цкім слу́цкай слу́цкім слу́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

случа́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. случа́нскі случа́нская случа́нскае случа́нскія
Р. случа́нскага случа́нскай
случа́нскае		 случа́нскага случа́нскіх
Д. случа́нскаму случа́нскай случа́нскаму случа́нскім
В. случа́нскі (неадуш.)
случа́нскага (адуш.)		 случа́нскую случа́нскае случа́нскія (неадуш.)
случа́нскіх (адуш.)
Т. случа́нскім случа́нскай
случа́нскаю		 случа́нскім случа́нскімі
М. случа́нскім случа́нскай случа́нскім случа́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

случча́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. случча́нка случча́нкі
Р. случча́нкі случча́нак
Д. случча́нцы случча́нкам
В. случча́нку случча́нак
Т. случча́нкай
случча́нкаю		 случча́нкамі
М. случча́нцы случча́нках

Крыніцы: piskunou2012.

слу́шлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слу́шлівы слу́шлівая слу́шлівае слу́шлівыя
Р. слу́шлівага слу́шлівай
слу́шлівае		 слу́шлівага слу́шлівых
Д. слу́шліваму слу́шлівай слу́шліваму слу́шлівым
В. слу́шлівы (неадуш.)
слу́шлівага (адуш.)		 слу́шлівую слу́шлівае слу́шлівыя (неадуш.)
слу́шлівых (адуш.)
Т. слу́шлівым слу́шлівай
слу́шліваю		 слу́шлівым слу́шлівымі
М. слу́шлівым слу́шлівай слу́шлівым слу́шлівых

Крыніцы: piskunou2012.

слу́шна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
слу́шна слушне́й найслушне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

слу́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. слу́шнасць
Р. слу́шнасці
Д. слу́шнасці
В. слу́шнасць
Т. слу́шнасцю
М. слу́шнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

слу́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слу́шны слу́шная слу́шнае слу́шныя
Р. слу́шнага слу́шнай
слу́шнае		 слу́шнага слу́шных
Д. слу́шнаму слу́шнай слу́шнаму слу́шным
В. слу́шны (неадуш.)
слу́шнага (адуш.)		 слу́шную слу́шнае слу́шныя (неадуш.)
слу́шных (адуш.)
Т. слу́шным слу́шнай
слу́шнаю		 слу́шным слу́шнымі
М. слу́шным слу́шнай слу́шным слу́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

слынна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
слынна слынней -

слы́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. слы́ннасць
Р. слы́ннасці
Д. слы́ннасці
В. слы́ннасць
Т. слы́ннасцю
М. слы́ннасці

Крыніцы: piskunou2012.

слы́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слы́нны слы́нная слы́ннае слы́нныя
Р. слы́ннага слы́ннай
слы́ннае		 слы́ннага слы́нных
Д. слы́ннаму слы́ннай слы́ннаму слы́нным
В. слы́нны (неадуш.)
слы́ннага (адуш.)		 слы́нную слы́ннае слы́нныя (неадуш.)
слы́нных (адуш.)
Т. слы́нным слы́ннай
слы́ннаю		 слы́нным слы́ннымі
М. слы́нным слы́ннай слы́нным слы́нных

Крыніцы: piskunou2012.