Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

слу́хаць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. слу́хаю слу́хаем
2-я ас. слу́хаеш слу́хаеце
3-я ас. слу́хае слу́хаюць
Прошлы час
м. слу́хаў слу́халі
ж. слу́хала
н. слу́хала
Загадны лад
2-я ас. слу́хай слу́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час слу́хаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

слуха́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. слуха́ч слухачы́
Р. слухача́ слухачо́ў
Д. слухачу́ слухача́м
В. слухача́ слухачо́ў
Т. слухачо́м слухача́мі
М. слухачу́ слухача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

слуха́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. слуха́чка слуха́чкі
Р. слуха́чкі слуха́чак
Д. слуха́чцы слуха́чкам
В. слуха́чку слуха́чак
Т. слуха́чкай
слуха́чкаю
слуха́чкамі
М. слуха́чцы слуха́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

слухмя́на

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
слухмя́на - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

слухмя́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. слухмя́насць
Р. слухмя́насці
Д. слухмя́насці
В. слухмя́насць
Т. слухмя́насцю
М. слухмя́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

слухмя́ненькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слухмя́ненькі слухмя́ненькая слухмя́ненькае слухмя́ненькія
Р. слухмя́ненькага слухмя́ненькай
слухмя́ненькае
слухмя́ненькага слухмя́ненькіх
Д. слухмя́ненькаму слухмя́ненькай слухмя́ненькаму слухмя́ненькім
В. слухмя́ненькі (неадуш.)
слухмя́ненькага (адуш.)
слухмя́ненькую слухмя́ненькае слухмя́ненькія (неадуш.)
слухмя́ненькіх (адуш.)
Т. слухмя́ненькім слухмя́ненькай
слухмя́ненькаю
слухмя́ненькім слухмя́ненькімі
М. слухмя́ненькім слухмя́ненькай слухмя́ненькім слухмя́ненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

слухмя́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. слухмя́нства
Р. слухмя́нства
Д. слухмя́нству
В. слухмя́нства
Т. слухмя́нствам
М. слухмя́нстве

Крыніцы: piskunou2012.

слухмя́ншы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слухмя́ншы слухмя́ншая слухмя́ншае слухмя́ншыя
Р. слухмя́ншага слухмя́ншай
слухмя́ншае
слухмя́ншага слухмя́ншых
Д. слухмя́ншаму слухмя́ншай слухмя́ншаму слухмя́ншым
В. слухмя́ншы (неадуш.)
слухмя́ншага (адуш.)
слухмя́ншую слухмя́ншае слухмя́ншыя (неадуш.)
слухмя́ншых (адуш.)
Т. слухмя́ншым слухмя́ншай
слухмя́ншаю
слухмя́ншым слухмя́ншымі
М. слухмя́ншым слухмя́ншай слухмя́ншым слухмя́ншых

Крыніцы: piskunou2012.

слухмя́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слухмя́ны слухмя́ная слухмя́нае слухмя́ныя
Р. слухмя́нага слухмя́най
слухмя́нае
слухмя́нага слухмя́ных
Д. слухмя́наму слухмя́най слухмя́наму слухмя́ным
В. слухмя́ны (неадуш.)
слухмя́нага (адуш.)
слухмя́ную слухмя́нае слухмя́ныя (неадуш.)
слухмя́ных (адуш.)
Т. слухмя́ным слухмя́най
слухмя́наю
слухмя́ным слухмя́нымі
М. слухмя́ным слухмя́най слухмя́ным слухмя́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Слу́цк

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Слу́цк
Р. Слу́цка
Д. Слу́цку
В. Слу́цк
Т. Слу́цкам
М. Слу́цку

Крыніцы: krapivabr2012.