наваро́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наваро́чваю |
наваро́чваем |
| 2-я ас. |
наваро́чваеш |
наваро́чваеце |
| 3-я ас. |
наваро́чвае |
наваро́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
наваро́чваў |
наваро́чвалі |
| ж. |
наваро́чвала |
| н. |
наваро́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наваро́чвай |
наваро́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
наваро́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наварсава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наварсава́ны |
наварсава́ная |
наварсава́нае |
наварсава́ныя |
| Р. |
наварсава́нага |
наварсава́най наварсава́нае |
наварсава́нага |
наварсава́ных |
| Д. |
наварсава́наму |
наварсава́най |
наварсава́наму |
наварсава́ным |
| В. |
наварсава́ны (неадуш.) наварсава́нага (адуш.) |
наварсава́ную |
наварсава́нае |
наварсава́ныя (неадуш.) наварсава́ных (адуш.) |
| Т. |
наварсава́ным |
наварсава́най наварсава́наю |
наварсава́ным |
наварсава́нымі |
| М. |
наварсава́ным |
наварсава́най |
наварсава́ным |
наварсава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наварсава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наварсава́ны |
наварсава́ная |
наварсава́нае |
наварсава́ныя |
| Р. |
наварсава́нага |
наварсава́най наварсава́нае |
наварсава́нага |
наварсава́ных |
| Д. |
наварсава́наму |
наварсава́най |
наварсава́наму |
наварсава́ным |
| В. |
наварсава́ны (неадуш.) наварсава́нага (адуш.) |
наварсава́ную |
наварсава́нае |
наварсава́ныя (неадуш.) наварсава́ных (адуш.) |
| Т. |
наварсава́ным |
наварсава́най наварсава́наю |
наварсава́ным |
наварсава́нымі |
| М. |
наварсава́ным |
наварсава́най |
наварсава́ным |
наварсава́ных |
Кароткая форма: наварсава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наварсава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наварсу́ю |
наварсу́ем |
| 2-я ас. |
наварсу́еш |
наварсу́еце |
| 3-я ас. |
наварсу́е |
наварсу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
наварсава́ў |
наварсава́лі |
| ж. |
наварсава́ла |
| н. |
наварсава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наварсу́й |
наварсу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наварсава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нава́рх
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нава́рх |
нава́рхі |
| Р. |
нава́рха |
нава́рхаў |
| Д. |
нава́рху |
нава́рхам |
| В. |
нава́рха |
нава́рхаў |
| Т. |
нава́рхам |
нава́рхамі |
| М. |
нава́рху |
нава́рхах |
Крыніцы:
piskunou2012.
нава́рыстасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нава́рыстасць |
| Р. |
нава́рыстасці |
| Д. |
нава́рыстасці |
| В. |
нава́рыстасць |
| Т. |
нава́рыстасцю |
| М. |
нава́рыстасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
нава́рысты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нава́рысты |
нава́рыстая |
нава́рыстае |
нава́рыстыя |
| Р. |
нава́рыстага |
нава́рыстай нава́рыстае |
нава́рыстага |
нава́рыстых |
| Д. |
нава́рыстаму |
нава́рыстай |
нава́рыстаму |
нава́рыстым |
| В. |
нава́рысты (неадуш.) нава́рыстага (адуш.) |
нава́рыстую |
нава́рыстае |
нава́рыстыя (неадуш.) нава́рыстых (адуш.) |
| Т. |
нава́рыстым |
нава́рыстай нава́рыстаю |
нава́рыстым |
нава́рыстымі |
| М. |
нава́рыстым |
нава́рыстай |
нава́рыстым |
нава́рыстых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.