Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

бракава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бракава́ны бракава́ная бракава́нае бракава́ныя
Р. бракава́нага бракава́най
бракава́нае
бракава́нага бракава́ных
Д. бракава́наму бракава́най бракава́наму бракава́ным
В. бракава́ны (неадуш.)
бракава́нага (адуш.)
бракава́ную бракава́нае бракава́ныя (неадуш.)
бракава́ных (адуш.)
Т. бракава́ным бракава́най
бракава́наю
бракава́ным бракава́нымі
М. бракава́ным бракава́най бракава́ным бракава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бракава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бракава́ны бракава́ная бракава́нае бракава́ныя
Р. бракава́нага бракава́най
бракава́нае
бракава́нага бракава́ных
Д. бракава́наму бракава́най бракава́наму бракава́ным
В. бракава́ны (неадуш.)
бракава́нага (адуш.)
бракава́ную бракава́нае бракава́ныя (неадуш.)
бракава́ных (адуш.)
Т. бракава́ным бракава́най
бракава́наю
бракава́ным бракава́нымі
М. бракава́ным бракава́най бракава́ным бракава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бракава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бракава́ны бракава́ная бракава́нае бракава́ныя
Р. бракава́нага бракава́най
бракава́нае
бракава́нага бракава́ных
Д. бракава́наму бракава́най бракава́наму бракава́ным
В. бракава́ны (неадуш.)
бракава́нага (адуш.)
бракава́ную бракава́нае бракава́ныя (неадуш.)
бракава́ных (адуш.)
Т. бракава́ным бракава́най
бракава́наю
бракава́ным бракава́нымі
М. бракава́ным бракава́най бракава́ным бракава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бракава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. браку́ецца браку́юцца
Прошлы час
м. бракава́ўся бракава́ліся
ж. бракава́лася
н. бракава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бракава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. браку́ю браку́ем
2-я ас. браку́еш браку́еце
3-я ас. браку́е браку́юць
Прошлы час
м. бракава́ў бракава́лі
ж. бракава́ла
н. бракава́ла
Загадны лад
2-я ас. браку́й браку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час браку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

браканье́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. браканье́р браканье́ры
Р. браканье́ра браканье́раў
Д. браканье́ру браканье́рам
В. браканье́ра браканье́раў
Т. браканье́рам браканье́рамі
М. браканье́ру браканье́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

браканье́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. браканье́рскі браканье́рская браканье́рскае браканье́рскія
Р. браканье́рскага браканье́рскай
браканье́рскае
браканье́рскага браканье́рскіх
Д. браканье́рскаму браканье́рскай браканье́рскаму браканье́рскім
В. браканье́рскі (неадуш.)
браканье́рскага (адуш.)
браканье́рскую браканье́рскае браканье́рскія (неадуш.)
браканье́рскіх (адуш.)
Т. браканье́рскім браканье́рскай
браканье́рскаю
браканье́рскім браканье́рскімі
М. браканье́рскім браканье́рскай браканье́рскім браканье́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

браканье́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. браканье́рства
Р. браканье́рства
Д. браканье́рству
В. браканье́рства
Т. браканье́рствам
М. браканье́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

браканье́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. браканье́ру браканье́рым
2-я ас. браканье́рыш браканье́рыце
3-я ас. браканье́рыць браканье́раць
Прошлы час
м. браканье́рыў браканье́рылі
ж. браканье́рыла
н. браканье́рыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час браканье́рачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бракаро́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бракаро́б бракаро́бы
Р. бракаро́ба бракаро́баў
Д. бракаро́бу бракаро́бам
В. бракаро́ба бракаро́баў
Т. бракаро́бам бракаро́бамі
М. бракаро́бе бракаро́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.