бракава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бракава́ны |
бракава́ная |
бракава́нае |
бракава́ныя |
| Р. |
бракава́нага |
бракава́най бракава́нае |
бракава́нага |
бракава́ных |
| Д. |
бракава́наму |
бракава́най |
бракава́наму |
бракава́ным |
| В. |
бракава́ны (неадуш.) бракава́нага (адуш.) |
бракава́ную |
бракава́нае |
бракава́ныя (неадуш.) бракава́ных (адуш.) |
| Т. |
бракава́ным |
бракава́най бракава́наю |
бракава́ным |
бракава́нымі |
| М. |
бракава́ным |
бракава́най |
бракава́ным |
бракава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бракава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бракава́ны |
бракава́ная |
бракава́нае |
бракава́ныя |
| Р. |
бракава́нага |
бракава́най бракава́нае |
бракава́нага |
бракава́ных |
| Д. |
бракава́наму |
бракава́най |
бракава́наму |
бракава́ным |
| В. |
бракава́ны (неадуш.) бракава́нага (адуш.) |
бракава́ную |
бракава́нае |
бракава́ныя (неадуш.) бракава́ных (адуш.) |
| Т. |
бракава́ным |
бракава́най бракава́наю |
бракава́ным |
бракава́нымі |
| М. |
бракава́ным |
бракава́най |
бракава́ным |
бракава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бракава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бракава́ны |
бракава́ная |
бракава́нае |
бракава́ныя |
| Р. |
бракава́нага |
бракава́най бракава́нае |
бракава́нага |
бракава́ных |
| Д. |
бракава́наму |
бракава́най |
бракава́наму |
бракава́ным |
| В. |
бракава́ны (неадуш.) бракава́нага (адуш.) |
бракава́ную |
бракава́нае |
бракава́ныя (неадуш.) бракава́ных (адуш.) |
| Т. |
бракава́ным |
бракава́най бракава́наю |
бракава́ным |
бракава́нымі |
| М. |
бракава́ным |
бракава́най |
бракава́ным |
бракава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бракава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
браку́ецца |
браку́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
бракава́ўся |
бракава́ліся |
| ж. |
бракава́лася |
| н. |
бракава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бракава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
браку́ю |
браку́ем |
| 2-я ас. |
браку́еш |
браку́еце |
| 3-я ас. |
браку́е |
браку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
бракава́ў |
бракава́лі |
| ж. |
бракава́ла |
| н. |
бракава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
браку́й |
браку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
браку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
браканье́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
браканье́р |
браканье́ры |
| Р. |
браканье́ра |
браканье́раў |
| Д. |
браканье́ру |
браканье́рам |
| В. |
браканье́ра |
браканье́раў |
| Т. |
браканье́рам |
браканье́рамі |
| М. |
браканье́ру |
браканье́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
браканье́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
браканье́рскі |
браканье́рская |
браканье́рскае |
браканье́рскія |
| Р. |
браканье́рскага |
браканье́рскай браканье́рскае |
браканье́рскага |
браканье́рскіх |
| Д. |
браканье́рскаму |
браканье́рскай |
браканье́рскаму |
браканье́рскім |
| В. |
браканье́рскі (неадуш.) браканье́рскага (адуш.) |
браканье́рскую |
браканье́рскае |
браканье́рскія (неадуш.) браканье́рскіх (адуш.) |
| Т. |
браканье́рскім |
браканье́рскай браканье́рскаю |
браканье́рскім |
браканье́рскімі |
| М. |
браканье́рскім |
браканье́рскай |
браканье́рскім |
браканье́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
браканье́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
браканье́рства |
| Р. |
браканье́рства |
| Д. |
браканье́рству |
| В. |
браканье́рства |
| Т. |
браканье́рствам |
| М. |
браканье́рстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
браканье́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
браканье́ру |
браканье́рым |
| 2-я ас. |
браканье́рыш |
браканье́рыце |
| 3-я ас. |
браканье́рыць |
браканье́раць |
| Прошлы час |
| м. |
браканье́рыў |
браканье́рылі |
| ж. |
браканье́рыла |
| н. |
браканье́рыла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
браканье́рачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бракаро́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бракаро́б |
бракаро́бы |
| Р. |
бракаро́ба |
бракаро́баў |
| Д. |
бракаро́бу |
бракаро́бам |
| В. |
бракаро́ба |
бракаро́баў |
| Т. |
бракаро́бам |
бракаро́бамі |
| М. |
бракаро́бе |
бракаро́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.