бракаро́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бракаро́б | бракаро́бы | |
бракаро́ба | бракаро́баў | |
бракаро́бу | бракаро́бам | |
бракаро́ба | бракаро́баў | |
бракаро́бам | бракаро́бамі | |
бракаро́бе | бракаро́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)