Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

старана́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. старана́ сто́раны
стараны́
Р. стараны́ старо́н
Д. старане́ старана́м
В. старану́ сто́раны
стараны́
Т. старано́й
старано́ю
старана́мі
М. старане́ старана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

старані́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стараню́ся старо́німся
2-я ас. старо́нішся старо́ніцеся
3-я ас. старо́ніцца старо́няцца
Прошлы час
м. старані́ўся старані́ліся
ж. старані́лася
н. старані́лася
Загадны лад
2-я ас. старані́ся старані́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час старо́нячыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стара́нліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
стара́нліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

стара́нлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. стара́нлівасць
Р. стара́нлівасці
Д. стара́нлівасці
В. стара́нлівасць
Т. стара́нлівасцю
М. стара́нлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

стара́нлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стара́нлівы стара́нлівая стара́нлівае стара́нлівыя
Р. стара́нлівага стара́нлівай
стара́нлівае
стара́нлівага стара́нлівых
Д. стара́нліваму стара́нлівай стара́нліваму стара́нлівым
В. стара́нлівы (неадуш.)
стара́нлівага (адуш.)
стара́нлівую стара́нлівае стара́нлівыя (неадуш.)
стара́нлівых (адуш.)
Т. стара́нлівым стара́нлівай
стара́нліваю
стара́нлівым стара́нлівымі
М. стара́нлівым стара́нлівай стара́нлівым стара́нлівых

Крыніцы: piskunou2012.

стара́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
стара́нна стара́нней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

стара́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. стара́ннасць
Р. стара́ннасці
Д. стара́ннасці
В. стара́ннасць
Т. стара́ннасцю
М. стара́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стара́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стара́нне стара́нні
Р. стара́ння стара́нняў
Д. стара́нню стара́нням
В. стара́нне стара́нні
Т. стара́ннем стара́ннямі
М. стара́нні стара́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стара́нненька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
стара́нненька - -

Крыніцы: piskunou2012.

стара́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стара́ннік стара́ннікі
Р. стара́нніка стара́ннікаў
Д. стара́нніку стара́ннікам
В. стара́нніка стара́ннікаў
Т. стара́ннікам стара́ннікамі
М. стара́нніку стара́нніках

Крыніцы: piskunou2012.