Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёжзілоруыэюя’

бо́йня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бо́йня бо́йні
Р. бо́йні бо́ень
бо́йняў
Д. бо́йні бо́йням
В. бо́йню бо́йні
Т. бо́йняй
бо́йняю		 бо́йнямі
М. бо́йні бо́йнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бойска́ўт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бойска́ўт бойска́ўты
Р. бойска́ўта бойска́ўтаў
Д. бойска́ўту бойска́ўтам
В. бойска́ўта бойска́ўтаў
Т. бойска́ўтам бойска́ўтамі
М. бойска́ўце бойска́ўтах

Крыніцы: piskunou2012.

бойскаўты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бойскаўты́зм
Р. бойскаўты́зму
Д. бойскаўты́зму
В. бойскаўты́зм
Т. бойскаўты́змам
М. бойскаўты́зме

Крыніцы: piskunou2012.

бойска́ўцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бойска́ўцкі бойска́ўцкая бойска́ўцкае бойска́ўцкія
Р. бойска́ўцкага бойска́ўцкай
бойска́ўцкае		 бойска́ўцкага бойска́ўцкіх
Д. бойска́ўцкаму бойска́ўцкай бойска́ўцкаму бойска́ўцкім
В. бойска́ўцкі (неадуш.)
бойска́ўцкага (адуш.)		 бойска́ўцкую бойска́ўцкае бойска́ўцкія (неадуш.)
бойска́ўцкіх (адуш.)
Т. бойска́ўцкім бойска́ўцкай
бойска́ўцкаю		 бойска́ўцкім бойска́ўцкімі
М. бойска́ўцкім бойска́ўцкай бойска́ўцкім бойска́ўцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

бойфрэ́нд

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бойфрэ́нд бойфрэ́нды
Р. бойфрэ́нда бойфрэ́ндаў
Д. бойфрэ́нду бойфрэ́ндам
В. бойфрэ́нда бойфрэ́ндаў
Т. бойфрэ́ндам бойфрэ́ндамі
М. бойфрэ́ндзе бойфрэ́ндах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

бой-ба́ба

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бой-ба́ба бой-ба́бы
Р. бой-ба́бы бой-ба́б
Д. бой-ба́бе бой-ба́бам
В. бой-ба́бу бой-ба́б
Т. бой-ба́бай
бой-ба́баю		 бой-ба́бамі
М. бой-ба́бе бой-ба́бах

Крыніцы: piskunou2012.

бо́к

‘напрамак; мясцовасць; прастора’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бо́к бакі́
Р. бо́ку бако́ў
Д. бо́ку бака́м
В. бо́к бакі́
Т. бо́кам бака́мі
М. баку́ бака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бо́к

‘частка цела; край прадмета’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бо́к бакі́
Р. бо́ка бако́ў
Д. бо́ку бака́м
В. бо́к бакі́
Т. бо́кам бака́мі
М. бо́ку бака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бо́кам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
бо́кам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бо́кам-ско́кам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бо́кам-ско́кам - -

Крыніцы: piskunou2012.