фарва́куумны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фарва́куумны |
фарва́куумная |
фарва́куумнае |
фарва́куумныя |
Р. |
фарва́куумнага |
фарва́куумнай фарва́куумнае |
фарва́куумнага |
фарва́куумных |
Д. |
фарва́куумнаму |
фарва́куумнай |
фарва́куумнаму |
фарва́куумным |
В. |
фарва́куумны (неадуш.) фарва́куумнага (адуш.) |
фарва́куумную |
фарва́куумнае |
фарва́куумныя (неадуш.) фарва́куумных (адуш.) |
Т. |
фарва́куумным |
фарва́куумнай фарва́куумнаю |
фарва́куумным |
фарва́куумнымі |
М. |
фарва́куумным |
фарва́куумнай |
фарва́куумным |
фарва́куумных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
фарва́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фарва́тар |
фарва́тары |
Р. |
фарва́тару |
фарва́тараў |
Д. |
фарва́тару |
фарва́тарам |
В. |
фарва́тар |
фарва́тары |
Т. |
фарва́тарам |
фарва́тарамі |
М. |
фарва́тары |
фарва́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
фарва́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фарва́тарны |
фарва́тарная |
фарва́тарнае |
фарва́тарныя |
Р. |
фарва́тарнага |
фарва́тарнай фарва́тарнае |
фарва́тарнага |
фарва́тарных |
Д. |
фарва́тарнаму |
фарва́тарнай |
фарва́тарнаму |
фарва́тарным |
В. |
фарва́тарны (неадуш.) |
фарва́тарную |
фарва́тарнае |
фарва́тарныя (неадуш.) |
Т. |
фарва́тарным |
фарва́тарнай фарва́тарнаю |
фарва́тарным |
фарва́тарнымі |
М. |
фарва́тарным |
фарва́тарнай |
фарва́тарным |
фарва́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
фардзо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фардзо́н |
фардзо́ны |
Р. |
фардзо́на |
фардзо́наў |
Д. |
фардзо́ну |
фардзо́нам |
В. |
фардзо́н |
фардзо́ны |
Т. |
фардзо́нам |
фардзо́намі |
М. |
фардзо́не |
фардзо́нах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
фардыба́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фардыба́цтва |
Р. |
фардыба́цтва |
Д. |
фардыба́цтву |
В. |
фардыба́цтва |
Т. |
фардыба́цтвам |
М. |
фардыба́цтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
фардыба́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фардыба́чанне |
Р. |
фардыба́чання |
Д. |
фардыба́чанню |
В. |
фардыба́чанне |
Т. |
фардыба́чаннем |
М. |
фардыба́чанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
фардыба́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
фардыба́чуся |
фардыба́чымся |
2-я ас. |
фардыба́чышся |
фардыба́чыцеся |
3-я ас. |
фардыба́чыцца |
фардыба́чацца |
Прошлы час |
м. |
фардыба́чыўся |
фардыба́чыліся |
ж. |
фардыба́чылася |
н. |
фардыба́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
фардыба́чся |
фардыба́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
фардыба́чачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
фардыба́чыць
‘дзёрзка супраціўляцца, упарціцца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
фардыба́чу |
фардыба́чым |
2-я ас. |
фардыба́чыш |
фардыба́чыце |
3-я ас. |
фардыба́чыць |
фардыба́чаць |
Прошлы час |
м. |
фардыба́чыў |
фардыба́чылі |
ж. |
фардыба́чыла |
н. |
фардыба́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
фардыба́ч |
фардыба́чце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
фардыба́чачы |
Крыніцы:
piskunou2012.