Семіро́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Семіро́вічы |
| Р. |
Семіро́віч Семіро́вічаў |
| Д. |
Семіро́вічам |
| В. |
Семіро́вічы |
| Т. |
Семіро́вічамі |
| М. |
Семіро́вічах |
семі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
семі́т |
семі́ты |
| Р. |
семі́та |
семі́таў |
| Д. |
семі́ту |
семі́там |
| В. |
семі́та |
семі́таў |
| Т. |
семі́там |
семі́тамі |
| М. |
семі́це |
семі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семіталагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
семіталагі́чны |
семіталагі́чная |
семіталагі́чнае |
семіталагі́чныя |
| Р. |
семіталагі́чнага |
семіталагі́чнай семіталагі́чнае |
семіталагі́чнага |
семіталагі́чных |
| Д. |
семіталагі́чнаму |
семіталагі́чнай |
семіталагі́чнаму |
семіталагі́чным |
| В. |
семіталагі́чны (неадуш.) семіталагі́чнага (адуш.) |
семіталагі́чную |
семіталагі́чнае |
семіталагі́чныя (неадуш.) семіталагі́чных (адуш.) |
| Т. |
семіталагі́чным |
семіталагі́чнай семіталагі́чнаю |
семіталагі́чным |
семіталагі́чнымі |
| М. |
семіталагі́чным |
семіталагі́чнай |
семіталагі́чным |
семіталагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семітало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
семітало́гія |
| Р. |
семітало́гіі |
| Д. |
семітало́гіі |
| В. |
семітало́гію |
| Т. |
семітало́гіяй семітало́гіяю |
| М. |
семітало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семі́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
семі́тка |
семі́ткі |
| Р. |
семі́ткі |
семі́так |
| Д. |
семі́тцы |
семі́ткам |
| В. |
семі́тку |
семі́так |
| Т. |
семі́ткай семі́ткаю |
семі́ткамі |
| М. |
семі́тцы |
семі́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семіто́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
семіто́лаг |
семіто́лагі |
| Р. |
семіто́лага |
семіто́лагаў |
| Д. |
семіто́лагу |
семіто́лагам |
| В. |
семіто́лага |
семіто́лагаў |
| Т. |
семіто́лагам |
семіто́лагамі |
| М. |
семіто́лагу |
семіто́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семіты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
семіты́зм |
| Р. |
семіты́зму |
| Д. |
семіты́зму |
| В. |
семіты́зм |
| Т. |
семіты́змам |
| М. |
семіты́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
семіты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| семіты́чна |
- |
- |