Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

семіпаля́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. семіпаля́рны семіпаля́рная семіпаля́рнае семіпаля́рныя
Р. семіпаля́рнага семіпаля́рнай
семіпаля́рнае
семіпаля́рнага семіпаля́рных
Д. семіпаля́рнаму семіпаля́рнай семіпаля́рнаму семіпаля́рным
В. семіпаля́рны (неадуш.)
семіпаля́рнага (адуш.)
семіпаля́рную семіпаля́рнае семіпаля́рныя (неадуш.)
семіпаля́рных (адуш.)
Т. семіпаля́рным семіпаля́рнай
семіпаля́рнаю
семіпаля́рным семіпаля́рнымі
М. семіпаля́рным семіпаля́рнай семіпаля́рным семіпаля́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Семіро́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Семіро́вічы
Р. Семіро́віч
Семіро́вічаў
Д. Семіро́вічам
В. Семіро́вічы
Т. Семіро́вічамі
М. Семіро́вічах

семі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. семі́т семі́ты
Р. семі́та семі́таў
Д. семі́ту семі́там
В. семі́та семі́таў
Т. семі́там семі́тамі
М. семі́це семі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

семіталагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. семіталагі́чны семіталагі́чная семіталагі́чнае семіталагі́чныя
Р. семіталагі́чнага семіталагі́чнай
семіталагі́чнае
семіталагі́чнага семіталагі́чных
Д. семіталагі́чнаму семіталагі́чнай семіталагі́чнаму семіталагі́чным
В. семіталагі́чны (неадуш.)
семіталагі́чнага (адуш.)
семіталагі́чную семіталагі́чнае семіталагі́чныя (неадуш.)
семіталагі́чных (адуш.)
Т. семіталагі́чным семіталагі́чнай
семіталагі́чнаю
семіталагі́чным семіталагі́чнымі
М. семіталагі́чным семіталагі́чнай семіталагі́чным семіталагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

семітало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. семітало́гія
Р. семітало́гіі
Д. семітало́гіі
В. семітало́гію
Т. семітало́гіяй
семітало́гіяю
М. семітало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

семі́та-хамі́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. семі́та-хамі́цкі семі́та-хамі́цкая семі́та-хамі́цкае семі́та-хамі́цкія
Р. семі́та-хамі́цкага семі́та-хамі́цкай
семі́та-хамі́цкае
семі́та-хамі́цкага семі́та-хамі́цкіх
Д. семі́та-хамі́цкаму семі́та-хамі́цкай семі́та-хамі́цкаму семі́та-хамі́цкім
В. семі́та-хамі́цкі (неадуш.)
семі́та-хамі́цкага (адуш.)
семі́та-хамі́цкую семі́та-хамі́цкае семі́та-хамі́цкія (неадуш.)
семі́та-хамі́цкіх (адуш.)
Т. семі́та-хамі́цкім семі́та-хамі́цкай
семі́та-хамі́цкаю
семі́та-хамі́цкім семі́та-хамі́цкімі
М. семі́та-хамі́цкім семі́та-хамі́цкай семі́та-хамі́цкім семі́та-хамі́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

семі́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. семі́тка семі́ткі
Р. семі́ткі семі́так
Д. семі́тцы семі́ткам
В. семі́тку семі́так
Т. семі́ткай
семі́ткаю
семі́ткамі
М. семі́тцы семі́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

семіто́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. семіто́лаг семіто́лагі
Р. семіто́лага семіто́лагаў
Д. семіто́лагу семіто́лагам
В. семіто́лага семіто́лагаў
Т. семіто́лагам семіто́лагамі
М. семіто́лагу семіто́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

семіты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. семіты́зм
Р. семіты́зму
Д. семіты́зму
В. семіты́зм
Т. семіты́змам
М. семіты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

семіты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
семіты́чна - -