Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Пружа́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012.

пружо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Пружы́нішчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

пру́жысты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пру́жысты	пру́жыстая	пру́жыстае	пру́жыстыя
Р.	пру́жыстага	пру́жыстай пру́жыстае	пру́жыстага	пру́жыстых
Д.	пру́жыстаму	пру́жыстай	пру́жыстаму	пру́жыстым
В.	пру́жысты (неадуш.) пру́жыстага (адуш.)	пру́жыстую	пру́жыстае	пру́жыстыя (неадуш.) пру́жыстых (адуш.)
Т.	пру́жыстым	пру́жыстай пру́жыстаю	пру́жыстым	пру́жыстымі
М.	пру́жыстым	пру́жыстай	пру́жыстым	пру́жыстых

Крыніцы: piskunou2012.

пру́жыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

пруне́левы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пруне́левы	пруне́левая	пруне́левае	пруне́левыя
Р.	пруне́левага	пруне́левай пруне́левае	пруне́левага	пруне́левых
Д.	пруне́леваму	пруне́левай	пруне́леваму	пруне́левым
В.	пруне́левы (неадуш.) пруне́левага (адуш.)	пруне́левую	пруне́левае	пруне́левыя (неадуш.) пруне́левых (адуш.)
Т.	пруне́левым	пруне́левай пруне́леваю	пруне́левым	пруне́левымі
М.	пруне́левым	пруне́левай	пруне́левым	пруне́левых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

пруне́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пру́с

‘прадстаўнік племені’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

пру́с

‘рыжы таракан’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Пру́савічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum