новазела́ндзец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
новазела́ндзец |
новазела́ндцы |
Р. |
новазела́ндца |
новазела́ндцаў |
Д. |
новазела́ндцу |
новазела́ндцам |
В. |
новазела́ндца |
новазела́ндцаў |
Т. |
новазела́ндцам |
новазела́ндцамі |
М. |
новазела́ндцу |
новазела́ндцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
новазела́ндка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
новазела́ндка |
новазела́ндкі |
Р. |
новазела́ндкі |
новазела́ндак |
Д. |
новазела́ндцы |
новазела́ндкам |
В. |
новазела́ндку |
новазела́ндак |
Т. |
новазела́ндкай новазела́ндкаю |
новазела́ндкамі |
М. |
новазела́ндцы |
новазела́ндках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
новазела́ндскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
новазела́ндскі |
новазела́ндская |
новазела́ндскае |
новазела́ндскія |
Р. |
новазела́ндскага |
новазела́ндскай новазела́ндскае |
новазела́ндскага |
новазела́ндскіх |
Д. |
новазела́ндскаму |
новазела́ндскай |
новазела́ндскаму |
новазела́ндскім |
В. |
новазела́ндскі (неадуш.) новазела́ндскага (адуш.) |
новазела́ндскую |
новазела́ндскае |
новазела́ндскія (неадуш.) новазела́ндскіх (адуш.) |
Т. |
новазела́ндскім |
новазела́ндскай новазела́ндскаю |
новазела́ндскім |
новазела́ндскімі |
М. |
новазела́ндскім |
новазела́ндскай |
новазела́ндскім |
новазела́ндскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
новазяме́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
новазяме́льскі |
новазяме́льская |
новазяме́льскае |
новазяме́льскія |
Р. |
новазяме́льскага |
новазяме́льскай новазяме́льскае |
новазяме́льскага |
новазяме́льскіх |
Д. |
новазяме́льскаму |
новазяме́льскай |
новазяме́льскаму |
новазяме́льскім |
В. |
новазяме́льскі (неадуш.) новазяме́льскага (адуш.) |
новазяме́льскую |
новазяме́льскае |
новазяме́льскія (неадуш.) новазяме́льскіх (адуш.) |
Т. |
новазяме́льскім |
новазяме́льскай новазяме́льскаю |
новазяме́льскім |
новазяме́льскімі |
М. |
новазяме́льскім |
новазяме́льскай |
новазяме́льскім |
новазяме́льскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Новаіва́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Новаіва́наўка |
Р. |
Новаіва́наўкі |
Д. |
Новаіва́наўцы |
В. |
Новаіва́наўку |
Т. |
Новаіва́наўкай Новаіва́наўкаю |
М. |
Новаіва́наўцы |
новакаі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
новакаі́н |
Р. |
новакаі́ну |
Д. |
новакаі́ну |
В. |
новакаі́н |
Т. |
новакаі́нам |
М. |
новакаі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
новакаі́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
новакаі́навы |
новакаі́навая |
новакаі́навае |
новакаі́навыя |
Р. |
новакаі́навага |
новакаі́навай новакаі́навае |
новакаі́навага |
новакаі́навых |
Д. |
новакаі́наваму |
новакаі́навай |
новакаі́наваму |
новакаі́навым |
В. |
новакаі́навы (неадуш.) новакаі́навага (адуш.) |
новакаі́навую |
новакаі́навае |
новакаі́навыя (неадуш.) новакаі́навых (адуш.) |
Т. |
новакаі́навым |
новакаі́навай новакаі́наваю |
новакаі́навым |
новакаі́навымі |
М. |
новакаі́навым |
новакаі́навай |
новакаі́навым |
новакаі́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.