Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а г е ё ж і о у х ы ь э ю я

б в г д е ё ж з к л м н п р с т ў ф х ц ч ш я

ліцэнзія́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ліцэнзія́р	ліцэнзія́ры
Р.	ліцэнзія́ра	ліцэнзія́раў
Д.	ліцэнзія́ру	ліцэнзія́рам
В.	ліцэнзія́р	ліцэнзія́ры
Т.	ліцэнзія́рам	ліцэнзія́рамі
М.	ліцэнзія́ры	ліцэнзія́рах

Крыніцы: piskunou2012.

ліцэнзія́т

‘установа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ліцэнзія́т	ліцэнзія́ты
Р.	ліцэнзія́та	ліцэнзія́таў
Д.	ліцэнзія́ту	ліцэнзія́там
В.	ліцэнзія́та	ліцэнзія́таў
Т.	ліцэнзія́там	ліцэнзія́тамі
М.	ліцэнзія́це	ліцэнзія́тах

Крыніцы: piskunou2012.

ліцэнзія́т

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ліцэнзія́т	ліцэнзія́ты
Р.	ліцэнзія́та	ліцэнзія́таў
Д.	ліцэнзія́ту	ліцэнзія́там
В.	ліцэнзія́та	ліцэнзія́таў
Т.	ліцэнзія́там	ліцэнзія́тамі
М.	ліцэнзія́це	ліцэнзія́тах

Крыніцы: piskunou2012.

ліцэнцыя́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ліцэнцыя́т	ліцэнцыя́ты
Р.	ліцэнцыя́та	ліцэнцыя́таў
Д.	ліцэнцыя́ту	ліцэнцыя́там
В.	ліцэнцыя́та	ліцэнцыя́таў
Т.	ліцэнцыя́там	ліцэнцыя́тамі
М.	ліцэнцыя́це	ліцэнцыя́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.