ліцэнзія́т
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ліцэнзія́т | ліцэнзія́ты | |
| ліцэнзія́та | ліцэнзія́таў | |
| ліцэнзія́ту | ліцэнзія́там | |
| ліцэнзія́та | ліцэнзія́таў | |
| ліцэнзія́там | ліцэнзія́тамі | |
| ліцэнзія́це | ліцэнзія́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)