Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ле́ва-пра́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́ва-пра́вы ле́ва-пра́вая ле́ва-пра́вае ле́ва-пра́выя
Р. ле́ва-пра́вага ле́ва-пра́вай
ле́ва-пра́вае
ле́ва-пра́вага ле́ва-пра́вых
Д. ле́ва-пра́ваму ле́ва-пра́вай ле́ва-пра́ваму ле́ва-пра́вым
В. ле́ва-пра́вы (неадуш.)
ле́ва-пра́вага (адуш.)
ле́ва-пра́вую ле́ва-пра́вае ле́ва-пра́выя (неадуш.)
ле́ва-пра́вых (адуш.)
Т. ле́ва-пра́вым ле́ва-пра́вай
ле́ва-пра́ваю
ле́ва-пра́вым ле́ва-пра́вымі
М. ле́ва-пра́вым ле́ва-пра́вай ле́ва-пра́вым ле́ва-пра́вых

Крыніцы: piskunou2012.

ле́ва-пра́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́ва-пра́вы ле́ва-пра́вая ле́ва-пра́вае ле́ва-пра́выя
Р. ле́ва-пра́вага ле́ва-пра́вай
ле́ва-пра́вае
ле́ва-пра́вага ле́ва-пра́вых
Д. ле́ва-пра́ваму ле́ва-пра́вай ле́ва-пра́ваму ле́ва-пра́вым
В. ле́ва-пра́вы (неадуш.)
ле́ва-пра́вага (адуш.)
ле́ва-пра́вую ле́ва-пра́вае ле́ва-пра́выя (неадуш.)
ле́ва-пра́вых (адуш.)
Т. ле́ва-пра́вым ле́ва-пра́вай
ле́ва-пра́ваю
ле́ва-пра́вым ле́ва-пра́вымі
М. ле́ва-пра́вым ле́ва-пра́вай ле́ва-пра́вым ле́ва-пра́вых

Крыніцы: piskunou2012.

ле́велер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ле́велер ле́велеры
Р. ле́велера ле́велераў
Д. ле́велеру ле́велерам
В. ле́велера ле́велераў
Т. ле́велерам ле́велерамі
М. ле́велеру ле́велерах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

левізна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. левізна́
Р. левізны́
Д. левізне́
В. левізну́
Т. левізно́й
левізно́ю
М. левізне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

левіра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. левіра́т
Р. левіра́ту
Д. левіра́ту
В. левіра́т
Т. левіра́там
М. левіра́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

леві́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. леві́т леві́ты
Р. леві́та леві́таў
Д. леві́ту леві́там
В. леві́та леві́таў
Т. леві́там леві́тамі
М. леві́це леві́тах

Крыніцы: piskunou2012.

леві́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. леві́т леві́ты
Р. леві́та леві́таў
Д. леві́ту леві́там
В. леві́т леві́ты
Т. леві́там леві́тамі
М. леві́це леві́тах

Крыніцы: piskunou2012.

левітава́ць

‘пераадольваць гравітацыю без спецыяльных прыстасаванняў’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. левіту́ю левіту́ем
2-я ас. левіту́еш левіту́еце
3-я ас. левіту́е левіту́юць
Прошлы час
м. левітава́ў левітава́лі
ж. левітава́ла
н. левітава́ла
Загадны лад
2-я ас. левіту́й левіту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час левіту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

левіта́наўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. левіта́наўскі левіта́наўская левіта́наўскае левіта́наўскія
Р. левіта́наўскага левіта́наўскай
левіта́наўскае
левіта́наўскага левіта́наўскіх
Д. левіта́наўскаму левіта́наўскай левіта́наўскаму левіта́наўскім
В. левіта́наўскі (неадуш.)
левіта́наўскага (адуш.)
левіта́наўскую левіта́наўскае левіта́наўскія (неадуш.)
левіта́наўскіх (адуш.)
Т. левіта́наўскім левіта́наўскай
левіта́наўскаю
левіта́наўскім левіта́наўскімі
М. левіта́наўскім левіта́наўскай левіта́наўскім левіта́наўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

левітацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. левітацы́йны левітацы́йная левітацы́йнае левітацы́йныя
Р. левітацы́йнага левітацы́йнай
левітацы́йнае
левітацы́йнага левітацы́йных
Д. левітацы́йнаму левітацы́йнай левітацы́йнаму левітацы́йным
В. левітацы́йны (неадуш.)
левітацы́йнага (адуш.)
левітацы́йную левітацы́йнае левітацы́йныя (неадуш.)
левітацы́йных (адуш.)
Т. левітацы́йным левітацы́йнай
левітацы́йнаю
левітацы́йным левітацы́йнымі
М. левітацы́йным левітацы́йнай левітацы́йным левітацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.