жулікава́ць
‘паводзіць сябе як жулік’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
жуліку́ю |
жуліку́ем |
2-я ас. |
жуліку́еш |
жуліку́еце |
3-я ас. |
жуліку́е |
жуліку́юць |
Прошлы час |
м. |
жулікава́ў |
жулікава́лі |
ж. |
жулікава́ла |
н. |
жулікава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
жуліку́й |
жуліку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жуліку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
жуллё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жуллё́ |
Р. |
жулля́ |
Д. |
жуллю́ |
В. |
жуллё́ |
Т. |
жуллём |
М. |
жуллі́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жулье́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жулье́н |
Р. |
жулье́ну |
Д. |
жулье́ну |
В. |
жулье́н |
Т. |
жулье́нам |
М. |
жулье́не |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
жу́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жу́льніцкі |
жу́льніцкая |
жу́льніцкае |
жу́льніцкія |
Р. |
жу́льніцкага |
жу́льніцкай жу́льніцкае |
жу́льніцкага |
жу́льніцкіх |
Д. |
жу́льніцкаму |
жу́льніцкай |
жу́льніцкаму |
жу́льніцкім |
В. |
жу́льніцкі (неадуш.) жу́льніцкага (адуш.) |
жу́льніцкую |
жу́льніцкае |
жу́льніцкія (неадуш.) жу́льніцкіх (адуш.) |
Т. |
жу́льніцкім |
жу́льніцкай жу́льніцкаю |
жу́льніцкім |
жу́льніцкімі |
М. |
жу́льніцкім |
жу́льніцкай |
жу́льніцкім |
жу́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жу́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жу́льніцтва |
жу́льніцтвы |
Р. |
жу́льніцтва |
жу́льніцтваў |
Д. |
жу́льніцтву |
жу́льніцтвам |
В. |
жу́льніцтва |
жу́льніцтвы |
Т. |
жу́льніцтвам |
жу́льніцтвамі |
М. |
жу́льніцтве |
жу́льніцтвах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жу́льнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жу́льнічанне |
Р. |
жу́льнічання |
Д. |
жу́льнічанню |
В. |
жу́льнічанне |
Т. |
жу́льнічаннем |
М. |
жу́льнічанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
жу́льнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
жу́льнічаю |
жу́льнічаем |
2-я ас. |
жу́льнічаеш |
жу́льнічаеце |
3-я ас. |
жу́льнічае |
жу́льнічаюць |
Прошлы час |
м. |
жу́льнічаў |
жу́льнічалі |
ж. |
жу́льнічала |
н. |
жу́льнічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
жу́льнічай |
жу́льнічайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жу́льнічаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жу́мрыць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
жу́мру |
жу́мрым |
2-я ас. |
жу́мрыш |
жу́мрыце |
3-я ас. |
жу́мрыць |
жу́мраць |
Прошлы час |
м. |
жу́мрыў |
жу́мрылі |
ж. |
жу́мрыла |
н. |
жу́мрыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
жу́мры |
жу́мрыце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жу́мрачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
жундзе́ць
‘жундзець нешта сабе пад нос і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
жундзе́ю |
жундзе́ем |
2-я ас. |
жундзе́еш |
жундзе́еце |
3-я ас. |
жундзе́е |
жундзе́юць |
Прошлы час |
м. |
жундзе́ў |
жундзе́лі |
ж. |
жундзе́ла |
н. |
жундзе́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
жундзе́й |
жундзе́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жундзе́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.