жу́льнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
жу́льнічанне | |
жу́льнічання | |
жу́льнічанню | |
жу́льнічанне | |
жу́льнічаннем | |
жу́льнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
жу́льнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
жу́льнічанне | |
жу́льнічання | |
жу́льнічанню | |
жу́льнічанне | |
жу́льнічаннем | |
жу́льнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)