жу́льнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| жу́льнічанне | |
| жу́льнічання | |
| жу́льнічанню | |
| жу́льнічанне | |
| жу́льнічаннем | |
| жу́льнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)