жвя́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жвя́каю |
жвя́каем |
| 2-я ас. |
жвя́каеш |
жвя́каеце |
| 3-я ас. |
жвя́кае |
жвя́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
жвя́каў |
жвя́калі |
| ж. |
жвя́кала |
| н. |
жвя́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
жвя́кай |
жвя́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
жвя́каючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жвя́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жвя́кну |
жвя́кнем |
| 2-я ас. |
жвя́кнеш |
жвя́кнеце |
| 3-я ас. |
жвя́кне |
жвя́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
жвя́кнуў |
жвя́кнулі |
| ж. |
жвя́кнула |
| н. |
жвя́кнула |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
жвя́кнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жвя́ньканнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жвя́ньканнік |
жвя́ньканнікі |
| Р. |
жвя́ньканніка |
жвя́ньканнікаў |
| Д. |
жвя́ньканніку |
жвя́ньканнікам |
| В. |
жвя́ньканніка |
жвя́ньканнікаў |
| Т. |
жвя́ньканнікам |
жвя́ньканнікамі |
| М. |
жвя́ньканніку |
жвя́ньканніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
жвя́нькаць
‘ляніва, няскладна гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення, надакучваць размовамі’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жвя́нькаю |
жвя́нькаем |
| 2-я ас. |
жвя́нькаеш |
жвя́нькаеце |
| 3-я ас. |
жвя́нькае |
жвя́нькаюць |
| Прошлы час |
| м. |
жвя́нькаў |
жвя́нькалі |
| ж. |
жвя́нькала |
| н. |
жвя́нькала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
жвя́нькаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.