Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

грэ́йферны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́йферны грэ́йферная грэ́йфернае грэ́йферныя
Р. грэ́йфернага грэ́йфернай
грэ́йфернае
грэ́йфернага грэ́йферных
Д. грэ́йфернаму грэ́йфернай грэ́йфернаму грэ́йферным
В. грэ́йферны (неадуш.)
грэ́йфернага (адуш.)
грэ́йферную грэ́йфернае грэ́йферныя (неадуш.)
грэ́йферных (адуш.)
Т. грэ́йферным грэ́йфернай
грэ́йфернаю
грэ́йферным грэ́йфернымі
М. грэ́йферным грэ́йфернай грэ́йферным грэ́йферных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

грэйха́ўнд

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грэйха́ўнд грэйха́ўнды
Р. грэйха́ўнда грэйха́ўндаў
Д. грэйха́ўнду грэйха́ўндам
В. грэйха́ўнда грэйха́ўндаў
Т. грэйха́ўндам грэйха́ўндамі
М. грэйха́ўндзе грэйха́ўндах

Крыніцы: piskunou2012.

Грэ́йцева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Грэ́йцева
Р. Грэ́йцева
Д. Грэ́йцеву
В. Грэ́йцева
Т. Грэ́йцевам
М. Грэ́йцеве

грэ́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грэ́к грэ́кі
Р. грэ́ка грэ́каў
Д. грэ́ку грэ́кам
В. грэ́ка грэ́каў
Т. грэ́кам грэ́камі
М. грэ́ку грэ́ках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

грэкамо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэкамо́ўны грэкамо́ўная грэкамо́ўнае грэкамо́ўныя
Р. грэкамо́ўнага грэкамо́ўнай
грэкамо́ўнае
грэкамо́ўнага грэкамо́ўных
Д. грэкамо́ўнаму грэкамо́ўнай грэкамо́ўнаму грэкамо́ўным
В. грэкамо́ўны (неадуш.)
грэкамо́ўнага (адуш.)
грэкамо́ўную грэкамо́ўнае грэкамо́ўныя (неадуш.)
грэкамо́ўных (адуш.)
Т. грэкамо́ўным грэкамо́ўнай
грэкамо́ўнаю
грэкамо́ўным грэкамо́ўнымі
М. грэкамо́ўным грэкамо́ўнай грэкамо́ўным грэкамо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

грэ́ка-алба́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-алба́нскі грэ́ка-алба́нская грэ́ка-алба́нскае грэ́ка-алба́нскія
Р. грэ́ка-алба́нскага грэ́ка-алба́нскай
грэ́ка-алба́нскае
грэ́ка-алба́нскага грэ́ка-алба́нскіх
Д. грэ́ка-алба́нскаму грэ́ка-алба́нскай грэ́ка-алба́нскаму грэ́ка-алба́нскім
В. грэ́ка-алба́нскі (неадуш.)
грэ́ка-алба́нскага (адуш.)
грэ́ка-алба́нскую грэ́ка-алба́нскае грэ́ка-алба́нскія (неадуш.)
грэ́ка-алба́нскіх (адуш.)
Т. грэ́ка-алба́нскім грэ́ка-алба́нскай
грэ́ка-алба́нскаю
грэ́ка-алба́нскім грэ́ка-алба́нскімі
М. грэ́ка-алба́нскім грэ́ка-алба́нскай грэ́ка-алба́нскім грэ́ка-алба́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

грэ́ка-візанты́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-візанты́йскі грэ́ка-візанты́йская грэ́ка-візанты́йскае грэ́ка-візанты́йскія
Р. грэ́ка-візанты́йскага грэ́ка-візанты́йскай
грэ́ка-візанты́йскае
грэ́ка-візанты́йскага грэ́ка-візанты́йскіх
Д. грэ́ка-візанты́йскаму грэ́ка-візанты́йскай грэ́ка-візанты́йскаму грэ́ка-візанты́йскім
В. грэ́ка-візанты́йскі (неадуш.)
грэ́ка-візанты́йскага (адуш.)
грэ́ка-візанты́йскую грэ́ка-візанты́йскае грэ́ка-візанты́йскія (неадуш.)
грэ́ка-візанты́йскіх (адуш.)
Т. грэ́ка-візанты́йскім грэ́ка-візанты́йскай
грэ́ка-візанты́йскаю
грэ́ка-візанты́йскім грэ́ка-візанты́йскімі
М. грэ́ка-візанты́йскім грэ́ка-візанты́йскай грэ́ка-візанты́йскім грэ́ка-візанты́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

грэ́ка-каталі́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-каталі́цкі грэ́ка-каталі́цкая грэ́ка-каталі́цкае грэ́ка-каталі́цкія
Р. грэ́ка-каталі́цкага грэ́ка-каталі́цкай
грэ́ка-каталі́цкае
грэ́ка-каталі́цкага грэ́ка-каталі́цкіх
Д. грэ́ка-каталі́цкаму грэ́ка-каталі́цкай грэ́ка-каталі́цкаму грэ́ка-каталі́цкім
В. грэ́ка-каталі́цкі (неадуш.)
грэ́ка-каталі́цкага (адуш.)
грэ́ка-каталі́цкую грэ́ка-каталі́цкае грэ́ка-каталі́цкія (неадуш.)
грэ́ка-каталі́цкіх (адуш.)
Т. грэ́ка-каталі́цкім грэ́ка-каталі́цкай
грэ́ка-каталі́цкаю
грэ́ка-каталі́цкім грэ́ка-каталі́цкімі
М. грэ́ка-каталі́цкім грэ́ка-каталі́цкай грэ́ка-каталі́цкім грэ́ка-каталі́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

грэ́ка-като́лік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грэ́ка-като́лік грэ́ка-като́лікі
Р. грэ́ка-като́ліка грэ́ка-като́лікаў
Д. грэ́ка-като́ліку грэ́ка-като́лікам
В. грэ́ка-като́ліка грэ́ка-като́лікаў
Т. грэ́ка-като́лікам грэ́ка-като́лікамі
М. грэ́ка-като́ліку грэ́ка-като́ліках

Крыніцы: piskunou2012.

грэ́ка-кафалі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-кафалі́чны грэ́ка-кафалі́чная грэ́ка-кафалі́чнае грэ́ка-кафалі́чныя
Р. грэ́ка-кафалі́чнага грэ́ка-кафалі́чнай
грэ́ка-кафалі́чнае
грэ́ка-кафалі́чнага грэ́ка-кафалі́чных
Д. грэ́ка-кафалі́чнаму грэ́ка-кафалі́чнай грэ́ка-кафалі́чнаму грэ́ка-кафалі́чным
В. грэ́ка-кафалі́чны (неадуш.)
грэ́ка-кафалі́чнага (адуш.)
грэ́ка-кафалі́чную грэ́ка-кафалі́чнае грэ́ка-кафалі́чныя (неадуш.)
грэ́ка-кафалі́чных (адуш.)
Т. грэ́ка-кафалі́чным грэ́ка-кафалі́чнай
грэ́ка-кафалі́чнаю
грэ́ка-кафалі́чным грэ́ка-кафалі́чнымі
М. грэ́ка-кафалі́чным грэ́ка-кафалі́чнай грэ́ка-кафалі́чным грэ́ка-кафалі́чных

Крыніцы: piskunou2012.