Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
ажноруыэ-

бры́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бры́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.

бры́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бры́дны бры́дная бры́днае бры́дныя
Р. бры́днага бры́днай
бры́днае		 бры́днага бры́дных
Д. бры́днаму бры́днай бры́днаму бры́дным
В. бры́дны (неадуш.)
бры́днага (адуш.)		 бры́дную бры́днае бры́дныя (неадуш.)
бры́дных (адуш.)
Т. бры́дным бры́днай
бры́днаю		 бры́дным бры́днымі
М. бры́дным бры́днай бры́дным бры́дных

Крыніцы: piskunou2012.

брыдо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. брыдо́та брыдо́ты
Р. брыдо́ты брыдо́т
Д. брыдо́це брыдо́там
В. брыдо́ту брыдо́ты
Т. брыдо́тай
брыдо́таю		 брыдо́тамі
М. брыдо́це брыдо́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

брыдо́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
брыдо́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

брыдо́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. брыдо́тнасць
Р. брыдо́тнасці
Д. брыдо́тнасці
В. брыдо́тнасць
Т. брыдо́тнасцю
М. брыдо́тнасці

Крыніцы: piskunou2012.

брыдо́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брыдо́тны брыдо́тная брыдо́тнае брыдо́тныя
Р. брыдо́тнага брыдо́тнай
брыдо́тнае		 брыдо́тнага брыдо́тных
Д. брыдо́тнаму брыдо́тнай брыдо́тнаму брыдо́тным
В. брыдо́тны (неадуш.)
брыдо́тнага (адуш.)		 брыдо́тную брыдо́тнае брыдо́тныя (неадуш.)
брыдо́тных (адуш.)
Т. брыдо́тным брыдо́тнай
брыдо́тнаю		 брыдо́тным брыдо́тнымі
М. брыдо́тным брыдо́тнай брыдо́тным брыдо́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

брыдо́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыдо́цтва брыдо́цтвы
Р. брыдо́цтва брыдо́цтваў
Д. брыдо́цтву брыдо́цтвам
В. брыдо́цтва брыдо́цтвы
Т. брыдо́цтвам брыдо́цтвамі
М. брыдо́цтве брыдо́цтвах

Крыніцы: piskunou2012.

брыдо́цце

‘непрыгожы чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. брыдо́цце
Р. брыдо́цця
Д. брыдо́ццю
В. брыдо́цце
Т. брыдо́ццем
М. брыдо́цці

Крыніцы: piskunou2012.

брыдо́цце

‘тое, што выклікае агіду’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. брыдо́цце
Р. брыдо́цця
Д. брыдо́ццю
В. брыдо́цце
Т. брыдо́ццем
М. брыдо́цці

Крыніцы: piskunou2012.

брыдо́цце

‘тое, што выклікае агіду; непрыгожы чалавек’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. брыдо́цце
Р. брыдо́цця
Д. брыдо́ццю
В. брыдо́цце
Т. брыдо́ццем
М. брыдо́цці

Крыніцы: piskunou2012.