Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
ажноруыэ-

бру́знуць

‘шмат есці, таўсцець, паўнець’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бру́зну бру́знем
2-я ас. бру́знеш бру́знеце
3-я ас. бру́зне бру́знуць
Прошлы час
м. бру́знуў бру́знулі
ж. бру́знула
н. бру́знула
Загадны лад
2-я ас. бру́зні бру́зніце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бру́знучы

Крыніцы: piskunou2012.

брузэ́левы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брузэ́левы брузэ́левая брузэ́левае брузэ́левыя
Р. брузэ́левага брузэ́левай
брузэ́левае		 брузэ́левага брузэ́левых
Д. брузэ́леваму брузэ́левай брузэ́леваму брузэ́левым
В. брузэ́левы (неадуш.)
брузэ́левага (адуш.)		 брузэ́левую брузэ́левае брузэ́левыя (неадуш.)
брузэ́левых (адуш.)
Т. брузэ́левым брузэ́левай
брузэ́леваю		 брузэ́левым брузэ́левымі
М. брузэ́левым брузэ́левай брузэ́левым брузэ́левых

Крыніцы: piskunou2012.

бруі́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бруі́стасць
Р. бруі́стасці
Д. бруі́стасці
В. бруі́стасць
Т. бруі́стасцю
М. бруі́стасці

Крыніцы: piskunou2012.

бруі́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бруі́сты бруі́стая бруі́стае бруі́стыя
Р. бруі́стага бруі́стай
бруі́стае		 бруі́стага бруі́стых
Д. бруі́стаму бруі́стай бруі́стаму бруі́стым
В. бруі́сты (неадуш.)
бруі́стага (адуш.)		 бруі́стую бруі́стае бруі́стыя (неадуш.)
бруі́стых (адуш.)
Т. бруі́стым бруі́стай
бруі́стаю		 бруі́стым бруі́стымі
М. бруі́стым бруі́стай бруі́стым бруі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

бруі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. бруі́цца бруя́цца
Прошлы час
м. бруі́ўся бруі́ліся
ж. бруі́лася
н. бруі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бруі́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. бруі́ць бруя́ць
Прошлы час
м. бруі́ў бруі́лі
ж. бруі́ла
н. бруі́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бру́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бру́йкі
Р. Бру́ек
Бру́йкаў
Д. Бру́йкам
В. Бру́йкі
Т. Бру́йкамі
М. Бру́йках

бру́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бру́к
Р. бру́ку
Д. бру́ку
В. бру́к
Т. бру́кам
М. бру́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

брукава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брукава́льнік брукава́льнікі
Р. брукава́льніка брукава́льнікаў
Д. брукава́льніку брукава́льнікам
В. брукава́льніка брукава́льнікаў
Т. брукава́льнікам брукава́льнікамі
М. брукава́льніку брукава́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

брукава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брукава́льны брукава́льная брукава́льнае брукава́льныя
Р. брукава́льнага брукава́льнай
брукава́льнае		 брукава́льнага брукава́льных
Д. брукава́льнаму брукава́льнай брукава́льнаму брукава́льным
В. брукава́льны (неадуш.)
брукава́льнага (адуш.)		 брукава́льную брукава́льнае брукава́льныя (неадуш.)
брукава́льных (адуш.)
Т. брукава́льным брукава́льнай
брукава́льнаю		 брукава́льным брукава́льнымі
М. брукава́льным брукава́льнай брукава́льным брукава́льных

Крыніцы: piskunou2012.