брукава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брукава́льнік брукава́льнікі
Р. брукава́льніка брукава́льнікаў
Д. брукава́льніку брукава́льнікам
В. брукава́льніка брукава́льнікаў
Т. брукава́льнікам брукава́льнікамі
М. брукава́льніку брукава́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)