Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бабі́ніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бабі́ніцкі бабі́ніцкая бабі́ніцкае бабі́ніцкія
Р. бабі́ніцкага бабі́ніцкай
бабі́ніцкае
бабі́ніцкага бабі́ніцкіх
Д. бабі́ніцкаму бабі́ніцкай бабі́ніцкаму бабі́ніцкім
В. бабі́ніцкі (неадуш.)
бабі́ніцкага (адуш.)
бабі́ніцкую бабі́ніцкае бабі́ніцкія (неадуш.)
бабі́ніцкіх (адуш.)
Т. бабі́ніцкім бабі́ніцкай
бабі́ніцкаю
бабі́ніцкім бабі́ніцкімі
М. бабі́ніцкім бабі́ніцкай бабі́ніцкім бабі́ніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ба́бінічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ба́бінічы
Р. Ба́бініч
Ба́бінічаў
Д. Ба́бінічам
В. Ба́бінічы
Т. Ба́бінічамі
М. Ба́бінічах

Бабіні́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бабіні́шкі
Р. Бабіні́шак
Бабіні́шкаў
Д. Бабіні́шкам
В. Бабіні́шкі
Т. Бабіні́шкамі
М. Бабіні́шках

Ба́бінка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ба́бінка
Р. Ба́бінкі
Д. Ба́бінцы
В. Ба́бінку
Т. Ба́бінкай
Ба́бінкаю
М. Ба́бінцы

Ба́бінкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ба́бінкі
Р. Ба́бінак
Ба́бінкаў
Д. Ба́бінкам
В. Ба́бінкі
Т. Ба́бінкамі
М. Ба́бінках

ба́бінне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ба́бінне
Р. ба́біння
Д. ба́бінню
В. ба́бінне
Т. ба́біннем
М. ба́бінні

Крыніцы: piskunou2012.

бабі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бабі́нны бабі́нная бабі́ннае бабі́нныя
Р. бабі́ннага бабі́ннай
бабі́ннае
бабі́ннага бабі́нных
Д. бабі́ннаму бабі́ннай бабі́ннаму бабі́нным
В. бабі́нны (неадуш.)
бабі́ннага (адуш.)
бабі́нную бабі́ннае бабі́нныя (неадуш.)
бабі́нных (адуш.)
Т. бабі́нным бабі́ннай
бабі́ннаю
бабі́нным бабі́ннымі
М. бабі́нным бабі́ннай бабі́нным бабі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Бабі́нск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бабі́нск
Р. Бабі́нска
Д. Бабі́нску
В. Бабі́нск
Т. Бабі́нскам
М. Бабі́нску

Бабіро́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бабіро́ва
Р. Бабіро́ва
Д. Бабіро́ву
В. Бабіро́ва
Т. Бабіро́вам
М. Бабіро́ве

бабіру́са

‘млекакормячае сямейства свіней’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бабіру́са бабіру́сы
Р. бабіру́сы бабіру́с
Д. бабіру́се бабіру́сам
В. бабіру́су бабіру́с
Т. бабіру́сай
бабіру́саю
бабіру́самі
М. бабіру́се бабіру́сах

Крыніцы: piskunou2012.