Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

прывя́злівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прывя́злівы	прывя́злівая	прывя́злівае	прывя́злівыя
Р.	прывя́злівага	прывя́злівай прывя́злівае	прывя́злівага	прывя́злівых
Д.	прывя́зліваму	прывя́злівай	прывя́зліваму	прывя́злівым
В.	прывя́злівы (неадуш.) прывя́злівага (адуш.)	прывя́злівую	прывя́злівае	прывя́злівыя (неадуш.) прывя́злівых (адуш.)
Т.	прывя́злівым	прывя́злівай прывя́зліваю	прывя́злівым	прывя́злівымі
М.	прывя́злівым	прывя́злівай	прывя́злівым	прывя́злівых

Крыніцы: piskunou2012.

прывя́зны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прывя́зны	прывя́зная	прывя́знае	прывя́зныя
Р.	прывя́знага	прывя́знай прывя́знае	прывя́знага	прывя́зных
Д.	прывя́знаму	прывя́знай	прывя́знаму	прывя́зным
В.	прывя́зны (неадуш.) прывя́знага (адуш.)	прывя́зную	прывя́знае	прывя́зныя (неадуш.) прывя́зных (адуш.)
Т.	прывя́зным	прывя́знай прывя́знаю	прывя́зным	прывя́знымі
М.	прывя́зным	прывя́знай	прывя́зным	прывя́зных

Крыніцы: piskunou2012.

прывязны́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прывязны́	прывязна́я	прывязно́е	прывязны́я
Р.	прывязно́га	прывязно́й прывязно́е	прывязно́га	прывязны́х
Д.	прывязно́му	прывязно́й	прывязно́му	прывязны́м
В.	прывязны́ (неадуш.) прывязно́га (адуш.)	прывязну́ю	прывязно́е	прывязны́я (неадуш.) прывязны́х (адуш.)
Т.	прывязны́м	прывязно́й прывязно́ю	прывязны́м	прывязны́мі
М.	прывязны́м	прывязно́й	прывязны́м	прывязны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пры́вязь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прывяле́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

прывя́лены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прывя́лены	прывя́леная	прывя́ленае	прывя́леныя
Р.	прывя́ленага	прывя́ленай прывя́ленае	прывя́ленага	прывя́леных
Д.	прывя́ленаму	прывя́ленай	прывя́ленаму	прывя́леным
В.	прывя́лены (неадуш.) прывя́ленага (адуш.)	прывя́леную	прывя́ленае	прывя́леныя (неадуш.) прывя́леных (адуш.)
Т.	прывя́леным	прывя́ленай прывя́ленаю	прывя́леным	прывя́ленымі
М.	прывя́леным	прывя́ленай	прывя́леным	прывя́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прывя́лены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прывя́лены	прывя́леная	прывя́ленае	прывя́леныя
Р.	прывя́ленага	прывя́ленай прывя́ленае	прывя́ленага	прывя́леных
Д.	прывя́ленаму	прывя́ленай	прывя́ленаму	прывя́леным
В.	прывя́лены (неадуш.) прывя́ленага (адуш.)	прывя́леную	прывя́ленае	прывя́леныя (неадуш.) прывя́леных (адуш.)
Т.	прывя́леным	прывя́ленай прывя́ленаю	прывя́леным	прывя́ленымі
М.	прывя́леным	прывя́ленай	прывя́леным	прывя́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прывя́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прывя́лены	прывя́леная	прывя́ленае	прывя́леныя
Р.	прывя́ленага	прывя́ленай прывя́ленае	прывя́ленага	прывя́леных
Д.	прывя́ленаму	прывя́ленай	прывя́ленаму	прывя́леным
В.	прывя́лены (неадуш.) прывя́ленага (адуш.)	прывя́леную	прывя́ленае	прывя́леныя (неадуш.) прывя́леных (адуш.)
Т.	прывя́леным	прывя́ленай прывя́ленаю	прывя́леным	прывя́ленымі
М.	прывя́леным	прывя́ленай	прывя́леным	прывя́леных

Кароткая форма: прывя́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прывя́ліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

прывя́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum