жаўне́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жаўне́рскі |
жаўне́рская |
жаўне́рскае |
жаўне́рскія |
Р. |
жаўне́рскага |
жаўне́рскай жаўне́рскае |
жаўне́рскага |
жаўне́рскіх |
Д. |
жаўне́рскаму |
жаўне́рскай |
жаўне́рскаму |
жаўне́рскім |
В. |
жаўне́рскі (неадуш.) жаўне́рскага (адуш.) |
жаўне́рскую |
жаўне́рскае |
жаўне́рскія (неадуш.) жаўне́рскіх (адуш.) |
Т. |
жаўне́рскім |
жаўне́рскай жаўне́рскаю |
жаўне́рскім |
жаўне́рскімі |
М. |
жаўне́рскім |
жаўне́рскай |
жаўне́рскім |
жаўне́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жаўне́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жаўне́рства |
Р. |
жаўне́рства |
Д. |
жаўне́рству |
В. |
жаўне́рства |
Т. |
жаўне́рствам |
М. |
жаўне́рстве |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
жаўне́рчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жаўне́рчык |
жаўне́рчыкі |
Р. |
жаўне́рчыка |
жаўне́рчыкаў |
Д. |
жаўне́рчыку |
жаўне́рчыкам |
В. |
жаўне́рчыка |
жаўне́рчыкаў |
Т. |
жаўне́рчыкам |
жаўне́рчыкамі |
М. |
жаўне́рчыку |
жаўне́рчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Жаўне́рчыкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Жаўне́рчыкі |
Р. |
Жаўне́рчыкаў |
Д. |
Жаўне́рчыкам |
В. |
Жаўне́рчыкі |
Т. |
Жаўне́рчыкамі |
М. |
Жаўне́рчыках |
жаўне́рык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жаўне́рык |
жаўне́рыкі |
Р. |
жаўне́рыка |
жаўне́рыкаў |
Д. |
жаўне́рыку |
жаўне́рыкам |
В. |
жаўне́рыка |
жаўне́рыкаў |
Т. |
жаўне́рыкам |
жаўне́рыкамі |
М. |
жаўне́рыку |
жаўне́рыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Жаўні́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Жаўні́на |
Р. |
Жаўні́ны |
Д. |
Жаўні́не |
В. |
Жаўні́ну |
Т. |
Жаўні́най Жаўні́наю |
М. |
Жаўні́не |
Жаўно́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Жаўно́ва |
Р. |
Жаўно́ва |
Д. |
Жаўно́ву |
В. |
Жаўно́ва |
Т. |
Жаўно́вам |
М. |
Жаўно́ве |
жа́ўранак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жа́ўранак |
жа́ўранкі |
Р. |
жа́ўранка |
жа́ўранкаў |
Д. |
жа́ўранку |
жа́ўранкам |
В. |
жа́ўранка |
жа́ўранкаў |
Т. |
жа́ўранкам |
жа́ўранкамі |
М. |
жа́ўранку |
жа́ўранках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жа́ўранка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жа́ўранка |
жа́ўранкі |
Р. |
жа́ўранкі |
жа́ўранак |
Д. |
жа́ўранцы |
жа́ўранкам |
В. |
жа́ўранку |
жа́ўранак |
Т. |
жа́ўранкай жа́ўранкаю |
жа́ўранкамі |
М. |
жа́ўранцы |
жа́ўранках |
Крыніцы:
piskunou2012.