прывя́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прывя́заны |
прывя́заная |
прывя́занае |
прывя́заныя |
| Р. |
прывя́занага |
прывя́занай прывя́занае |
прывя́занага |
прывя́заных |
| Д. |
прывя́занаму |
прывя́занай |
прывя́занаму |
прывя́заным |
| В. |
прывя́заны (неадуш.) прывя́занага (адуш.) |
прывя́заную |
прывя́занае |
прывя́заныя (неадуш.) прывя́заных (адуш.) |
| Т. |
прывя́заным |
прывя́занай прывя́занаю |
прывя́заным |
прывя́занымі |
| М. |
прывя́заным |
прывя́занай |
прывя́заным |
прывя́заных |
Кароткая форма: прывя́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прывяза́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывяжу́ся |
прывя́жамся |
| 2-я ас. |
прывя́жашся |
прывя́жацеся |
| 3-я ас. |
прывя́жацца |
прывя́жуцца |
| Прошлы час |
| м. |
прывяза́ўся |
прывяза́ліся |
| ж. |
прывяза́лася |
| н. |
прывяза́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывяжы́ся |
прывяжы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прывяза́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прывяза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывяжу́ |
прывя́жам |
| 2-я ас. |
прывя́жаш |
прывя́жаце |
| 3-я ас. |
прывя́жа |
прывя́жуць |
| Прошлы час |
| м. |
прывяза́ў |
прывяза́лі |
| ж. |
прывяза́ла |
| н. |
прывяза́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывяжы́ |
прывяжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прывяза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прывя́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прывя́званне |
| Р. |
прывя́звання |
| Д. |
прывя́званню |
| В. |
прывя́званне |
| Т. |
прывя́званнем |
| М. |
прывя́званні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прывя́звацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывя́зваюся |
прывя́зваемся |
| 2-я ас. |
прывя́зваешся |
прывя́зваецеся |
| 3-я ас. |
прывя́зваецца |
прывя́зваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прывя́зваўся |
прывя́зваліся |
| ж. |
прывя́звалася |
| н. |
прывя́звалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывя́звайся |
прывя́звайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прывя́зваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прывя́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывя́зваю |
прывя́зваем |
| 2-я ас. |
прывя́зваеш |
прывя́зваеце |
| 3-я ас. |
прывя́звае |
прывя́зваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прывя́зваў |
прывя́звалі |
| ж. |
прывя́звала |
| н. |
прывя́звала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывя́звай |
прывя́звайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прывя́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пры́вязка
‘вяровачка, шнурок’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пры́вязка |
пры́вязкі |
| Р. |
пры́вязкі |
пры́вязак |
| Д. |
пры́вязцы |
пры́вязкам |
| В. |
пры́вязку |
пры́вязкі |
| Т. |
пры́вязкай пры́вязкаю |
пры́вязкамі |
| М. |
пры́вязцы |
пры́вязках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прывя́зка
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прывя́зка |
| Р. |
прывя́зкі |
| Д. |
прывя́зцы |
| В. |
прывя́зку |
| Т. |
прывя́зкай прывя́зкаю |
| М. |
прывя́зцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прывя́злівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прывя́злівасць |
| Р. |
прывя́злівасці |
| Д. |
прывя́злівасці |
| В. |
прывя́злівасць |
| Т. |
прывя́злівасцю |
| М. |
прывя́злівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.