глыбокашано́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
глыбокашано́ўны |
глыбокашано́ўная |
глыбокашано́ўнае |
глыбокашано́ўныя |
Р. |
глыбокашано́ўнага |
глыбокашано́ўнай глыбокашано́ўнае |
глыбокашано́ўнага |
глыбокашано́ўных |
Д. |
глыбокашано́ўнаму |
глыбокашано́ўнай |
глыбокашано́ўнаму |
глыбокашано́ўным |
В. |
глыбокашано́ўны (неадуш.) глыбокашано́ўнага (адуш.) |
глыбокашано́ўную |
глыбокашано́ўнае |
глыбокашано́ўныя (неадуш.) глыбокашано́ўных (адуш.) |
Т. |
глыбокашано́ўным |
глыбокашано́ўнай глыбокашано́ўнаю |
глыбокашано́ўным |
глыбокашано́ўнымі |
М. |
глыбокашано́ўным |
глыбокашано́ўнай |
глыбокашано́ўным |
глыбокашано́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
глыбо́кі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
глыбо́кі |
глыбо́кая |
глыбо́кае |
глыбо́кія |
Р. |
глыбо́кага |
глыбо́кай глыбо́кае |
глыбо́кага |
глыбо́кіх |
Д. |
глыбо́каму |
глыбо́кай |
глыбо́каму |
глыбо́кім |
В. |
глыбо́кі (неадуш.) глыбо́кага (адуш.) |
глыбо́кую |
глыбо́кае |
глыбо́кія (неадуш.) глыбо́кіх (адуш.) |
Т. |
глыбо́кім |
глыбо́кай глыбо́каю |
глыбо́кім |
глыбо́кімі |
М. |
глыбо́кім |
глыбо́кай |
глыбо́кім |
глыбо́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Глыбо́цкае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Глыбо́цкае |
Р. |
Глыбо́цкага |
Д. |
Глыбо́цкаму |
В. |
Глыбо́цкае |
Т. |
Глыбо́цкім |
М. |
Глыбо́цкім |
глыбо́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
глыбо́цкі |
глыбо́цкая |
глыбо́цкае |
глыбо́цкія |
Р. |
глыбо́цкага |
глыбо́цкай глыбо́цкае |
глыбо́цкага |
глыбо́цкіх |
Д. |
глыбо́цкаму |
глыбо́цкай |
глыбо́цкаму |
глыбо́цкім |
В. |
глыбо́цкі (неадуш.) глыбо́цкага (адуш.) |
глыбо́цкую |
глыбо́цкае |
глыбо́цкія (неадуш.) глыбо́цкіх (адуш.) |
Т. |
глыбо́цкім |
глыбо́цкай глыбо́цкаю |
глыбо́цкім |
глыбо́цкімі |
М. |
глыбо́цкім |
глыбо́цкай |
глыбо́цкім |
глыбо́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Глыбо́чыца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Глыбо́чыца |
Р. |
Глыбо́чыцы |
Д. |
Глыбо́чыцы |
В. |
Глыбо́чыцу |
Т. |
Глыбо́чыцай Глыбо́чыцаю |
М. |
Глыбо́чыцы |
Глыбо́шчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Глыбо́шчына |
Р. |
Глыбо́шчыны |
Д. |
Глыбо́шчыне |
В. |
Глыбо́шчыну |
Т. |
Глыбо́шчынай Глыбо́шчынаю |
М. |
Глыбо́шчыне |
глыда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
глыда́нне |
Р. |
глыда́ння |
Д. |
глыда́нню |
В. |
глыда́нне |
Т. |
глыда́ннем |
М. |
глыда́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
глыда́ць
‘грызці каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
глыда́ю |
глыда́ем |
2-я ас. |
глыда́еш |
глыда́еце |
3-я ас. |
глыда́е |
глыда́юць |
Прошлы час |
м. |
глыда́ў |
глыда́лі |
ж. |
глыда́ла |
н. |
глыда́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
глыда́й |
глыда́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
глыда́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.