хапяну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хапяну́ся |
хапянё́мся |
| 2-я ас. |
хапяне́шся |
хапеняце́ся |
| 3-я ас. |
хапяне́цца |
хапяну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
хапяну́ўся |
хапяну́ліся |
| ж. |
хапяну́лася |
| н. |
хапяну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хапяні́ся |
хапяні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
хапяну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
хапяну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хапяну́ |
хапянё́м |
| 2-я ас. |
хапяне́ш |
хапеняце́ |
| 3-я ас. |
хапяне́ |
хапяну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
хапяну́ў |
хапяну́лі |
| ж. |
хапяну́ла |
| н. |
хапяну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хапяні́ |
хапяні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
хапяну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ха́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ха́ра |
ха́ры |
| Р. |
ха́ры |
ха́р |
| Д. |
ха́ры |
ха́рам |
| В. |
ха́ру |
ха́ры |
| Т. |
ха́рай ха́раю |
ха́рамі |
| М. |
ха́ры |
ха́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
харабрава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
харабру́ю |
харабру́ем |
| 2-я ас. |
харабру́еш |
харабру́еце |
| 3-я ас. |
харабру́е |
харабру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
харабрава́ў |
харабрава́лі |
| ж. |
харабрава́ла |
| н. |
харабрава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
харабру́й |
харабру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
харабру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Харабро́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Харабро́ва |
| Р. |
Харабро́ва |
| Д. |
Харабро́ву |
| В. |
Харабро́ва |
| Т. |
Харабро́вам |
| М. |
Харабро́ве |
Харабро́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Харабро́вічы |
| Р. |
Харабро́віч Харабро́вічаў |
| Д. |
Харабро́вічам |
| В. |
Харабро́вічы |
| Т. |
Харабро́вічамі |
| М. |
Харабро́вічах |
Харава́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Харава́ |
| Р. |
Харавы́ |
| Д. |
Хараве́ |
| В. |
Хараву́ |
| Т. |
Хараво́й Хараво́ю |
| М. |
Хараве́ |
хараво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хараво́д |
хараво́ды |
| Р. |
хараво́да |
хараво́даў |
| Д. |
хараво́ду |
хараво́дам |
| В. |
хараво́да |
хараво́даў |
| Т. |
хараво́дам |
хараво́дамі |
| М. |
хараво́дзе |
хараво́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ха́равы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ха́равы |
ха́равая |
ха́равае |
ха́равыя |
| Р. |
ха́равага |
ха́равай ха́равае |
ха́равага |
ха́равых |
| Д. |
ха́раваму |
ха́равай |
ха́раваму |
ха́равым |
| В. |
ха́равы (неадуш.) ха́равага (адуш.) |
ха́равую |
ха́равае |
ха́равыя (неадуш.) ха́равых (адуш.) |
| Т. |
ха́равым |
ха́равай ха́раваю |
ха́равым |
ха́равымі |
| М. |
ха́равым |
ха́равай |
ха́равым |
ха́равых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
харавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
харавы́ |
харава́я |
хараво́е |
харавы́я |
| Р. |
хараво́га |
хараво́й хараво́е |
хараво́га |
харавы́х |
| Д. |
хараво́му |
хараво́й |
хараво́му |
харавы́м |
| В. |
харавы́ (неадуш.) хараво́га (адуш.) |
хараву́ю |
хараво́е |
харавы́я (неадуш.) харавы́х (адуш.) |
| Т. |
харавы́м |
хараво́й хараво́ю |
харавы́м |
харавы́мі |
| М. |
харавы́м |
хараво́й |
харавы́м |
харавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.