Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прыво́льваць

‘упрошваць, пераконваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыво́льваю прыво́льваем
2-я ас. прыво́льваеш прыво́льваеце
3-я ас. прыво́львае прыво́льваюць
Прошлы час
м. прыво́льваў прыво́львалі
ж. прыво́львала
н. прыво́львала
Загадны лад
2-я ас. прыво́львай прыво́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыво́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

прыво́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прыво́льна прыво́льней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

прыво́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прыво́льнасць
Р. прыво́льнасці
Д. прыво́льнасці
В. прыво́льнасць
Т. прыво́льнасцю
М. прыво́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Прыво́льная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Прыво́льная
Р. Прыво́льнай
Д. Прыво́льнай
В. Прыво́льную
Т. Прыво́льнай
Прыво́льнаю
М. Прыво́льнай

прыво́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыво́льны прыво́льная прыво́льнае прыво́льныя
Р. прыво́льнага прыво́льнай
прыво́льнае		 прыво́льнага прыво́льных
Д. прыво́льнаму прыво́льнай прыво́льнаму прыво́льным
В. прыво́льны (неадуш.)
прыво́льнага (адуш.)		 прыво́льную прыво́льнае прыво́льныя (неадуш.)
прыво́льных (адуш.)
Т. прыво́льным прыво́льнай
прыво́льнаю		 прыво́льным прыво́льнымі
М. прыво́льным прыво́льнай прыво́льным прыво́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Прыво́льны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Прыво́льны
Р. Прыво́льнага
Д. Прыво́льнаму
В. Прыво́льны
Т. Прыво́льным
М. Прыво́льным

прыво́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыво́рванне
Р. прыво́рвання
Д. прыво́рванню
В. прыво́рванне
Т. прыво́рваннем
М. прыво́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыво́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыво́рваю прыво́рваем
2-я ас. прыво́рваеш прыво́рваеце
3-я ас. прыво́рвае прыво́рваюць
Прошлы час
м. прыво́рваў прыво́рвалі
ж. прыво́рвала
н. прыво́рвала
Загадны лад
2-я ас. прыво́рвай прыво́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыво́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыво́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прыво́рка
Р. прыво́ркі
Д. прыво́рцы
В. прыво́рку
Т. прыво́ркай
прыво́ркаю
М. прыво́рцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прыву́сцевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыву́сцевы прыву́сцевая прыву́сцевае прыву́сцевыя
Р. прыву́сцевага прыву́сцевай
прыву́сцевае		 прыву́сцевага прыву́сцевых
Д. прыву́сцеваму прыву́сцевай прыву́сцеваму прыву́сцевым
В. прыву́сцевы (неадуш.)
прыву́сцевага (адуш.)		 прыву́сцевую прыву́сцевае прыву́сцевыя (неадуш.)
прыву́сцевых (адуш.)
Т. прыву́сцевым прыву́сцевай
прыву́сцеваю		 прыву́сцевым прыву́сцевымі
М. прыву́сцевым прыву́сцевай прыву́сцевым прыву́сцевых

Крыніцы: piskunou2012.