прахо́дзіць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прахо́джу |
прахо́дзім |
| 2-я ас. |
прахо́дзіш |
прахо́дзіце |
| 3-я ас. |
прахо́дзіць |
прахо́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
прахо́дзіў |
прахо́дзілі |
| ж. |
прахо́дзіла |
| н. |
прахо́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прахо́дзь |
прахо́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прахо́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прахо́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прахо́дка |
прахо́дкі |
| Р. |
прахо́дкі |
прахо́дак |
| Д. |
прахо́дцы |
прахо́дкам |
| В. |
прахо́дку |
прахо́дкі |
| Т. |
прахо́дкай прахо́дкаю |
прахо́дкамі |
| М. |
прахо́дцы |
прахо́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Прахо́дка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Прахо́дка |
| Р. |
Прахо́дкі |
| Д. |
Прахо́дцы |
| В. |
Прахо́дку |
| Т. |
Прахо́дкай Прахо́дкаю |
| М. |
Прахо́дцы |
прахо́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прахо́днасць |
| Р. |
прахо́днасці |
| Д. |
прахо́днасці |
| В. |
прахо́днасць |
| Т. |
прахо́днасцю |
| М. |
прахо́днасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прахо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прахо́дны |
прахо́дная |
прахо́днае |
прахо́дныя |
| Р. |
прахо́днага |
прахо́днай прахо́днае |
прахо́днага |
прахо́дных |
| Д. |
прахо́днаму |
прахо́днай |
прахо́днаму |
прахо́дным |
| В. |
прахо́дны (неадуш.) прахо́днага (адуш.) |
прахо́дную |
прахо́днае |
прахо́дныя (неадуш.) прахо́дных (адуш.) |
| Т. |
прахо́дным |
прахо́днай прахо́днаю |
прахо́дным |
прахо́днымі |
| М. |
прахо́дным |
прахо́днай |
прахо́дным |
прахо́дных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прахо́дчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прахо́дчы |
прахо́дчая |
прахо́дчае |
прахо́дчыя |
| Р. |
прахо́дчага |
прахо́дчай прахо́дчае |
прахо́дчага |
прахо́дчых |
| Д. |
прахо́дчаму |
прахо́дчай |
прахо́дчаму |
прахо́дчым |
| В. |
прахо́дчы (неадуш.) прахо́дчага (адуш.) |
прахо́дчую |
прахо́дчае |
прахо́дчыя (неадуш.) прахо́дчых (адуш.) |
| Т. |
прахо́дчым |
прахо́дчай прахо́дчаю |
прахо́дчым |
прахо́дчымі |
| М. |
прахо́дчым |
прахо́дчай |
прахо́дчым |
прахо́дчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прахо́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прахо́дчык |
прахо́дчыкі |
| Р. |
прахо́дчыка |
прахо́дчыкаў |
| Д. |
прахо́дчыку |
прахо́дчыкам |
| В. |
прахо́дчыка |
прахо́дчыкаў |
| Т. |
прахо́дчыкам |
прахо́дчыкамі |
| М. |
прахо́дчыку |
прахо́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прахо́дчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прахо́дчыца |
прахо́дчыцы |
| Р. |
прахо́дчыцы |
прахо́дчыц |
| Д. |
прахо́дчыцы |
прахо́дчыцам |
| В. |
прахо́дчыцу |
прахо́дчыц |
| Т. |
прахо́дчыцай прахо́дчыцаю |
прахо́дчыцамі |
| М. |
прахо́дчыцы |
прахо́дчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Прахо́ды
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Прахо́ды |
| Р. |
Прахо́д Прахо́даў |
| Д. |
Прахо́дам |
| В. |
Прахо́ды |
| Т. |
Прахо́дамі |
| М. |
Прахо́дах |