біярэа́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біярэа́ктар |
біярэа́ктары |
| Р. |
біярэа́ктара |
біярэа́ктараў |
| Д. |
біярэа́ктару |
біярэа́ктарам |
| В. |
біярэа́ктар |
біярэа́ктары |
| Т. |
біярэа́ктарам |
біярэа́ктарамі |
| М. |
біярэа́ктары |
біярэа́ктарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
біярэгуля́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біярэгуля́тар |
біярэгуля́тары |
| Р. |
біярэгуля́тару |
біярэгуля́тараў |
| Д. |
біярэгуля́тару |
біярэгуля́тарам |
| В. |
біярэгуля́тар |
біярэгуля́тары |
| Т. |
біярэгуля́тарам |
біярэгуля́тарамі |
| М. |
біярэгуля́тары |
біярэгуля́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
біясацыяло́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біясацыяло́гія |
| Р. |
біясацыяло́гіі |
| Д. |
біясацыяло́гіі |
| В. |
біясацыяло́гію |
| Т. |
біясацыяло́гіяй біясацыяло́гіяю |
| М. |
біясацыяло́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
біясігна́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біясігна́л |
біясігна́лы |
| Р. |
біясігна́лу |
біясігна́лаў |
| Д. |
біясігна́лу |
біясігна́лам |
| В. |
біясігна́л |
біясігна́лы |
| Т. |
біясігна́лам |
біясігна́ламі |
| М. |
біясігна́ле |
біясігна́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
біясі́нтэз
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біясі́нтэз |
| Р. |
біясі́нтэзу |
| Д. |
біясі́нтэзу |
| В. |
біясі́нтэз |
| Т. |
біясі́нтэзам |
| М. |
біясі́нтэзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
біясінтэты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| біясінтэты́чна |
- |
- |
біясінтэты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
біясінтэты́чны |
біясінтэты́чная |
біясінтэты́чнае |
біясінтэты́чныя |
| Р. |
біясінтэты́чнага |
біясінтэты́чнай біясінтэты́чнае |
біясінтэты́чнага |
біясінтэты́чных |
| Д. |
біясінтэты́чнаму |
біясінтэты́чнай |
біясінтэты́чнаму |
біясінтэты́чным |
| В. |
біясінтэты́чны (неадуш.) біясінтэты́чнага (адуш.) |
біясінтэты́чную |
біясінтэты́чнае |
біясінтэты́чныя (неадуш.) біясінтэты́чных (адуш.) |
| Т. |
біясінтэты́чным |
біясінтэты́чнай біясінтэты́чнаю |
біясінтэты́чным |
біясінтэты́чнымі |
| М. |
біясінтэты́чным |
біясінтэты́чнай |
біясінтэты́чным |
біясінтэты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
біясістэ́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біясістэ́ма |
біясістэ́мы |
| Р. |
біясістэ́мы |
біясістэ́м |
| Д. |
біясістэ́ме |
біясістэ́мам |
| В. |
біясістэ́му |
біясістэ́мы |
| Т. |
біясістэ́май біясістэ́маю |
біясістэ́мамі |
| М. |
біясістэ́ме |
біясістэ́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.