навагру́дскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
навагру́дскі |
навагру́дская |
навагру́дскае |
навагру́дскія |
| Р. |
навагру́дскага |
навагру́дскай навагру́дскае |
навагру́дскага |
навагру́дскіх |
| Д. |
навагру́дскаму |
навагру́дскай |
навагру́дскаму |
навагру́дскім |
| В. |
навагру́дскі (неадуш.) навагру́дскага (адуш.) |
навагру́дскую |
навагру́дскае |
навагру́дскія (неадуш.) навагру́дскіх (адуш.) |
| Т. |
навагру́дскім |
навагру́дскай навагру́дскаю |
навагру́дскім |
навагру́дскімі |
| М. |
навагру́дскім |
навагру́дскай |
навагру́дскім |
навагру́дскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Навадво́р’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Навадво́р’е |
| Р. |
Навадво́р’я |
| Д. |
Навадво́р’ю |
| В. |
Навадво́р’е |
| Т. |
Навадво́р’ем |
| М. |
Навадво́р’і |
Навадво́ркі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Навадво́ркі |
| Р. |
Навадво́рак Навадво́ркаў |
| Д. |
Навадво́ркам |
| В. |
Навадво́ркі |
| Т. |
Навадво́ркамі |
| М. |
Навадво́рках |
Навадво́рцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Навадво́рцы |
| Р. |
Навадво́рац Навадво́рцаў |
| Д. |
Навадво́рцам |
| В. |
Навадво́рцы |
| Т. |
Навадво́рцамі |
| М. |
Навадво́рцах |
Навадво́ршчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Навадво́ршчына |
| Р. |
Навадво́ршчыны |
| Д. |
Навадво́ршчыне |
| В. |
Навадво́ршчыну |
| Т. |
Навадво́ршчынай Навадво́ршчынаю |
| М. |
Навадво́ршчыне |
Навадзе́ль
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Навадзе́ль |
| Р. |
Навадзе́лі |
| Д. |
Навадзе́лі |
| В. |
Навадзе́ль |
| Т. |
Навадзе́ллю |
| М. |
Навадзе́лі |
навадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наваджу́ |
наво́дзім |
| 2-я ас. |
наво́дзіш |
наво́дзіце |
| 3-я ас. |
наво́дзіць |
наво́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
навадзі́ў |
навадзі́лі |
| ж. |
навадзі́ла |
| н. |
навадзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
навадзі́ |
навадзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
навадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
навадне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
навадне́нне |
навадне́нні |
| Р. |
навадне́ння |
навадне́нняў |
| Д. |
навадне́нню |
навадне́нням |
| В. |
навадне́нне |
навадне́нні |
| Т. |
навадне́ннем |
навадне́ннямі |
| М. |
навадне́нні |
навадне́ннях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.