мартыралагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мартыралагі́чны |
мартыралагі́чная |
мартыралагі́чнае |
мартыралагі́чныя |
| Р. |
мартыралагі́чнага |
мартыралагі́чнай
мартыралагі́чнае |
мартыралагі́чнага |
мартыралагі́чных |
| Д. |
мартыралагі́чнаму |
мартыралагі́чнай |
мартыралагі́чнаму |
мартыралагі́чным |
| В. |
мартыралагі́чны (неадуш.)
мартыралагі́чнага (адуш.) |
мартыралагі́чную |
мартыралагі́чнае |
мартыралагі́чныя (неадуш.)
мартыралагі́чных (адуш.) |
| Т. |
мартыралагі́чным |
мартыралагі́чнай
мартыралагі́чнаю |
мартыралагі́чным |
мартыралагі́чнымі |
| М. |
мартыралагі́чным |
мартыралагі́чнай |
мартыралагі́чным |
мартыралагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
мартырало́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мартырало́г |
мартырало́гі |
| Р. |
мартырало́га |
мартырало́гаў |
| Д. |
мартырало́гу |
мартырало́гам |
| В. |
мартырало́г |
мартырало́гі |
| Т. |
мартырало́гам |
мартырало́гамі |
| М. |
мартырало́гу |
мартырало́гах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
мартырало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мартырало́гія |
| Р. |
мартырало́гіі |
| Д. |
мартырало́гіі |
| В. |
мартырало́гію |
| Т. |
мартырало́гіяй
мартырало́гіяю |
| М. |
мартырало́гіі |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
мартыро́лаг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мартыро́лаг |
мартыро́лагі |
| Р. |
мартыро́лага |
мартыро́лагаў |
| Д. |
мартыро́лагу |
мартыро́лагам |
| В. |
мартыро́лаг |
мартыро́лагі |
| Т. |
мартыро́лагам |
мартыро́лагамі |
| М. |
мартыро́лагу |
мартыро́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012.
марты́рыум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марты́рыум |
марты́рыумы |
| Р. |
марты́рыума |
марты́рыумаў |
| Д. |
марты́рыуму |
марты́рыумам |
| В. |
марты́рыум |
марты́рыумы |
| Т. |
марты́рыумам |
марты́рыумамі |
| М. |
марты́рыуме |
марты́рыумах |
Крыніцы:
piskunou2012.
марты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
марты́т |
| Р. |
марты́ту |
| Д. |
марты́ту |
| В. |
марты́т |
| Т. |
марты́там |
| М. |
марты́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
мартыфіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мартыфіка́цыя |
| Р. |
мартыфіка́цыі |
| Д. |
мартыфіка́цыі |
| В. |
мартыфіка́цыю |
| Т. |
мартыфіка́цыяй
мартыфіка́цыяю |
| М. |
мартыфіка́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
марты́шка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марты́шка |
марты́шкі |
| Р. |
марты́шкі |
марты́шак |
| Д. |
марты́шцы |
марты́шкам |
| В. |
марты́шку |
марты́шак |
| Т. |
марты́шкай
марты́шкаю |
марты́шкамі |
| М. |
марты́шцы |
марты́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марты́шчын
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
марты́шчын |
марты́шчына |
марты́шчына |
марты́шчыны |
| Р. |
марты́шчынага |
марты́шчынай
марты́шчынае |
марты́шчынага |
марты́шчыных |
| Д. |
марты́шчынаму |
марты́шчынай |
марты́шчынаму |
марты́шчыным |
| В. |
марты́шчын (неадуш.)
марты́шчынага (адуш.) |
марты́шчыну |
марты́шчына |
марты́шчыны (неадуш.)
марты́шчыных (адуш.) |
| Т. |
марты́шчыным |
марты́шчынай
марты́шчынаю |
марты́шчыным |
марты́шчынымі |
| М. |
марты́шчыным |
марты́шчынай |
марты́шчыным |
марты́шчыных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мартэ́н
‘печ’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мартэ́н |
мартэ́ны |
| Р. |
мартэ́на |
мартэ́наў |
| Д. |
мартэ́ну |
мартэ́нам |
| В. |
мартэ́н |
мартэ́ны |
| Т. |
мартэ́нам |
мартэ́намі |
| М. |
мартэ́не |
мартэ́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.