Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

крычаўча́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. крычаўча́нка крычаўча́нкі
Р. крычаўча́нкі крычаўча́нак
Д. крычаўча́нцы крычаўча́нкам
В. крычаўча́нку крычаўча́нак
Т. крычаўча́нкай
крычаўча́нкаю
крычаўча́нкамі
М. крычаўча́нцы крычаўча́нках

Крыніцы: piskunou2012.

крыча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. крычу́ крычы́м
2-я ас. крычы́ш крычыце́
3-я ас. крычы́ць крыча́ць
Прошлы час
м. крыча́ў крыча́лі
ж. крыча́ла
н. крыча́ла
Загадны лад
2-я ас. крычы́ крычы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час крычучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кры́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кры́чкі
Р. Кры́чак
Кры́чкаў
Д. Кры́чкам
В. Кры́чкі
Т. Кры́чкамі
М. Кры́чках

кры́чма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
кры́чма - -

Крыніцы: piskunou2012.

Кры́чнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кры́чнікі
Р. Кры́чнікаў
Д. Кры́чнікам
В. Кры́чнікі
Т. Кры́чнікамі
М. Кры́чніках

кры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кры́чны кры́чная кры́чнае кры́чныя
Р. кры́чнага кры́чнай
кры́чнае
кры́чнага кры́чных
Д. кры́чнаму кры́чнай кры́чнаму кры́чным
В. кры́чны (неадуш.)
кры́чнага (адуш.)
кры́чную кры́чнае кры́чныя (неадуш.)
кры́чных (адуш.)
Т. кры́чным кры́чнай
кры́чнаю
кры́чным кры́чнымі
М. кры́чным кры́чнай кры́чным кры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Кры́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кры́чын
Р. Кры́чына
Д. Кры́чыну
В. Кры́чын
Т. Кры́чынам
М. Кры́чыне

Кры́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кры́чына
Р. Кры́чына
Д. Кры́чыну
В. Кры́чына
Т. Кры́чынам
М. Кры́чыне

кры́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кры́ш
Р. кры́шу
Д. кры́шу
В. кры́ш
Т. кры́шам
М. кры́шы

Крыніцы: piskunou2012.

крыша́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крыша́н крышаны́
Р. крышана́ крышано́ў
Д. крышану́ крышана́м
В. крыша́н крышаны́
Т. крышано́м крышана́мі
М. крышане́ крышана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.