Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
аеуыя

хмелягра́б

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хмелягра́б хмелягра́бы
Р. хмелягра́ба хмелягра́баў
Д. хмелягра́бу хмелягра́бам
В. хмелягра́б хмелягра́бы
Т. хмелягра́бам хмелягра́бамі
М. хмелягра́бе хмелягра́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Хмеляне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хмеляне́ц
Р. Хмелянца́
Д. Хмелянцу́
В. Хмеляне́ц
Т. Хмелянцо́м
М. Хмелянцы́

хмеляўбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хмеляўбо́рачны хмеляўбо́рачная хмеляўбо́рачнае хмеляўбо́рачныя
Р. хмеляўбо́рачнага хмеляўбо́рачнай
хмеляўбо́рачнае		 хмеляўбо́рачнага хмеляўбо́рачных
Д. хмеляўбо́рачнаму хмеляўбо́рачнай хмеляўбо́рачнаму хмеляўбо́рачным
В. хмеляўбо́рачны (неадуш.) хмеляўбо́рачную хмеляўбо́рачнае хмеляўбо́рачныя (неадуш.)
Т. хмеляўбо́рачным хмеляўбо́рачнай
хмеляўбо́рачнаю		 хмеляўбо́рачным хмеляўбо́рачнымі
М. хмеляўбо́рачным хмеляўбо́рачнай хмеляўбо́рачным хмеляўбо́рачных

Крыніцы: prym2009.

хму́ра

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
хму́ра - -

Крыніцы: piskunou2012.

хму́расць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. хму́расць
Р. хму́расці
Д. хму́расці
В. хму́расць
Т. хму́расцю
М. хму́расці

Крыніцы: piskunou2012.

хмурлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хмурлі́вы хмурлі́вая хмурлі́вае хмурлі́выя
Р. хмурлі́вага хмурлі́вай
хмурлі́вае		 хмурлі́вага хмурлі́вых
Д. хмурлі́ваму хмурлі́вай хмурлі́ваму хмурлі́вым
В. хмурлі́вы (неадуш.)
хмурлі́вага (адуш.)		 хмурлі́вую хмурлі́вае хмурлі́выя (неадуш.)
хмурлі́вых (адуш.)
Т. хмурлі́вым хмурлі́вай
хмурлі́ваю		 хмурлі́вым хмурлі́вымі
М. хмурлі́вым хмурлі́вай хмурлі́вым хмурлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

хму́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
хму́рна хмурне́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

хмурнава́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
хмурнава́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

хмурнава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хмурнава́ты хмурнава́тая хмурнава́тае хмурнава́тыя
Р. хмурнава́тага хмурнава́тай
хмурнава́тае		 хмурнава́тага хмурнава́тых
Д. хмурнава́таму хмурнава́тай хмурнава́таму хмурнава́тым
В. хмурнава́ты (неадуш.)
хмурнава́тага (адуш.)		 хмурнава́тую хмурнава́тае хмурнава́тыя (неадуш.)
хмурнава́тых (адуш.)
Т. хмурнава́тым хмурнава́тай
хмурнава́таю		 хмурнава́тым хмурнава́тымі
М. хмурнава́тым хмурнава́тай хмурнава́тым хмурнава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

хму́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. хму́рнасць
Р. хму́рнасці
Д. хму́рнасці
В. хму́рнасць
Т. хму́рнасцю
М. хму́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.