хадавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хадавы́ |
хадава́я |
хадаво́е |
хадавы́я |
| Р. |
хадаво́га |
хадаво́й хадаво́е |
хадаво́га |
хадавы́х |
| Д. |
хадаво́му |
хадаво́й |
хадаво́му |
хадавы́м |
| В. |
хадавы́ (неадуш.) хадаво́га (адуш.) |
хадаву́ю |
хадаво́е |
хадавы́я (неадуш.) хадавы́х (адуш.) |
| Т. |
хадавы́м |
хадаво́й хадаво́ю |
хадавы́м |
хадавы́мі |
| М. |
хадавы́м |
хадаво́й |
хадавы́м |
хадавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хада́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хада́йнік |
хада́йнікі |
| Р. |
хада́йніка |
хада́йнікаў |
| Д. |
хада́йніку |
хада́йнікам |
| В. |
хада́йніка |
хада́йнікаў |
| Т. |
хада́йнікам |
хада́йнікамі |
| М. |
хада́йніку |
хада́йніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хада́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хада́йніца |
хада́йніцы |
| Р. |
хада́йніцы |
хада́йніц |
| Д. |
хада́йніцы |
хада́йніцам |
| В. |
хада́йніцу |
хада́йніц |
| Т. |
хада́йніцай хада́йніцаю |
хада́йніцамі |
| М. |
хада́йніцы |
хада́йніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хада́йніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хада́йніцтва |
хада́йніцтвы |
| Р. |
хада́йніцтва |
хада́йніцтваў |
| Д. |
хада́йніцтву |
хада́йніцтвам |
| В. |
хада́йніцтва |
хада́йніцтвы |
| Т. |
хада́йніцтвам |
хада́йніцтвамі |
| М. |
хада́йніцтве |
хада́йніцтвах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хада́йнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
хада́йнічанне |
| Р. |
хада́йнічання |
| Д. |
хада́йнічанню |
| В. |
хада́йнічанне |
| Т. |
хада́йнічаннем |
| М. |
хада́йнічанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хада́йнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хада́йнічаю |
хада́йнічаем |
| 2-я ас. |
хада́йнічаеш |
хада́йнічаеце |
| 3-я ас. |
хада́йнічае |
хада́йнічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
хада́йнічаў |
хада́йнічалі |
| ж. |
хада́йнічала |
| н. |
хада́йнічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хада́йнічай |
хада́йнічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
хада́йнічаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хада́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хада́к |
хадакі́ |
| Р. |
хадака́ |
хадако́ў |
| Д. |
хадаку́ |
хадака́м |
| В. |
хада́к |
хадакі́ |
| Т. |
хадако́м |
хадака́мі |
| М. |
хадаку́ |
хадака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Хадакі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Хадакі́ |
| Р. |
Хадако́ў |
| Д. |
Хадака́м |
| В. |
Хадакі́ |
| Т. |
Хадака́мі |
| М. |
Хадака́х |
Хадако́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Хадако́ва |
| Р. |
Хадако́ва |
| Д. |
Хадако́ву |
| В. |
Хадако́ва |
| Т. |
Хадако́вам |
| М. |
Хадако́ве |