студэбе́кер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
студэбе́кер |
студэбе́керы |
Р. |
студэбе́кера |
студэбе́кераў |
Д. |
студэбе́керу |
студэбе́керам |
В. |
студэбе́кер |
студэбе́керы |
Т. |
студэбе́керам |
студэбе́керамі |
М. |
студэбе́керы |
студэбе́керах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
студэ́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
студэ́нт |
студэ́нты |
Р. |
студэ́нта |
студэ́нтаў |
Д. |
студэ́нту |
студэ́нтам |
В. |
студэ́нта |
студэ́нтаў |
Т. |
студэ́нтам |
студэ́нтамі |
М. |
студэ́нце |
студэ́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
студэнтава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
студэнту́ю |
студэнту́ем |
2-я ас. |
студэнту́еш |
студэнту́еце |
3-я ас. |
студэнту́е |
студэнту́юць |
Прошлы час |
м. |
студэнтава́ў |
студэнтава́лі |
ж. |
студэнтава́ла |
н. |
студэнтава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
студэнту́й |
студэнту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
студэнту́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
студэ́нтачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
студэ́нтачка |
студэ́нтачкі |
Р. |
студэ́нтачкі |
студэ́нтачак |
Д. |
студэ́нтачцы |
студэ́нтачкам |
В. |
студэ́нтачку |
студэ́нтачак |
Т. |
студэ́нтачкай студэ́нтачкаю |
студэ́нтачкамі |
М. |
студэ́нтачцы |
студэ́нтачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
студэ́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
студэ́нтка |
студэ́нткі |
Р. |
студэ́нткі |
студэ́нтак |
Д. |
студэ́нтцы |
студэ́нткам |
В. |
студэ́нтку |
студэ́нтак |
Т. |
студэ́нткай студэ́нткаю |
студэ́нткамі |
М. |
студэ́нтцы |
студэ́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
студэ́нцік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
студэ́нцік |
студэ́нцікі |
Р. |
студэ́нціка |
студэ́нцікаў |
Д. |
студэ́нціку |
студэ́нцікам |
В. |
студэ́нціка |
студэ́нцікаў |
Т. |
студэ́нцікам |
студэ́нцікамі |
М. |
студэ́нціку |
студэ́нціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
студэ́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
студэ́нцкі |
студэ́нцкая |
студэ́нцкае |
студэ́нцкія |
Р. |
студэ́нцкага |
студэ́нцкай студэ́нцкае |
студэ́нцкага |
студэ́нцкіх |
Д. |
студэ́нцкаму |
студэ́нцкай |
студэ́нцкаму |
студэ́нцкім |
В. |
студэ́нцкі (неадуш.) студэ́нцкага (адуш.) |
студэ́нцкую |
студэ́нцкае |
студэ́нцкія (неадуш.) студэ́нцкіх (адуш.) |
Т. |
студэ́нцкім |
студэ́нцкай студэ́нцкаю |
студэ́нцкім |
студэ́нцкімі |
М. |
студэ́нцкім |
студэ́нцкай |
студэ́нцкім |
студэ́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
студэ́нцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
студэ́нцтва |
Р. |
студэ́нцтва |
Д. |
студэ́нцтву |
В. |
студэ́нцтва |
Т. |
студэ́нцтвам |
М. |
студэ́нцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сту́жачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сту́жачка |
сту́жачкі |
Р. |
сту́жачкі |
сту́жачак |
Д. |
сту́жачцы |
сту́жачкам |
В. |
сту́жачку |
сту́жачкі |
Т. |
сту́жачкай сту́жачкаю |
сту́жачкамі |
М. |
сту́жачцы |
сту́жачках |
Крыніцы:
piskunou2012.