сегрэгацыяні́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сегрэгацыяні́сцкі |
сегрэгацыяні́сцкая |
сегрэгацыяні́сцкае |
сегрэгацыяні́сцкія |
| Р. |
сегрэгацыяні́сцкага |
сегрэгацыяні́сцкай
сегрэгацыяні́сцкае |
сегрэгацыяні́сцкага |
сегрэгацыяні́сцкіх |
| Д. |
сегрэгацыяні́сцкаму |
сегрэгацыяні́сцкай |
сегрэгацыяні́сцкаму |
сегрэгацыяні́сцкім |
| В. |
сегрэгацыяні́сцкі (неадуш.)
сегрэгацыяні́сцкага (адуш.) |
сегрэгацыяні́сцкую |
сегрэгацыяні́сцкае |
сегрэгацыяні́сцкія (неадуш.)
сегрэгацыяні́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
сегрэгацыяні́сцкім |
сегрэгацыяні́сцкай
сегрэгацыяні́сцкаю |
сегрэгацыяні́сцкім |
сегрэгацыяні́сцкімі |
| М. |
сегрэгацыяні́сцкім |
сегрэгацыяні́сцкай |
сегрэгацыяні́сцкім |
сегрэгацыяні́сцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сегрэгірава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сегрэгірава́ны |
сегрэгірава́ная |
сегрэгірава́нае |
сегрэгірава́ныя |
| Р. |
сегрэгірава́нага |
сегрэгірава́най
сегрэгірава́нае |
сегрэгірава́нага |
сегрэгірава́ных |
| Д. |
сегрэгірава́наму |
сегрэгірава́най |
сегрэгірава́наму |
сегрэгірава́ным |
| В. |
сегрэгірава́ны (неадуш.) |
сегрэгірава́ную |
сегрэгірава́нае |
сегрэгірава́ныя (неадуш.) |
| Т. |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́най
сегрэгірава́наю |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́нымі |
| М. |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́най |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́ных |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
сегрэгірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сегрэгірава́ны |
сегрэгірава́ная |
сегрэгірава́нае |
сегрэгірава́ныя |
| Р. |
сегрэгірава́нага |
сегрэгірава́най
сегрэгірава́нае |
сегрэгірава́нага |
сегрэгірава́ных |
| Д. |
сегрэгірава́наму |
сегрэгірава́най |
сегрэгірава́наму |
сегрэгірава́ным |
| В. |
сегрэгірава́ны (неадуш.) |
сегрэгірава́ную |
сегрэгірава́нае |
сегрэгірава́ныя (неадуш.) |
| Т. |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́най
сегрэгірава́наю |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́нымі |
| М. |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́най |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́ных |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
сегрэгірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сегрэгірава́ны |
сегрэгірава́ная |
сегрэгірава́нае |
сегрэгірава́ныя |
| Р. |
сегрэгірава́нага |
сегрэгірава́най
сегрэгірава́нае |
сегрэгірава́нага |
сегрэгірава́ных |
| Д. |
сегрэгірава́наму |
сегрэгірава́най |
сегрэгірава́наму |
сегрэгірава́ным |
| В. |
сегрэгірава́ны (неадуш.) |
сегрэгірава́ную |
сегрэгірава́нае |
сегрэгірава́ныя (неадуш.) |
| Т. |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́най
сегрэгірава́наю |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́нымі |
| М. |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́най |
сегрэгірава́ным |
сегрэгірава́ных |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
Сегяне́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Сегяне́ўшчына |
| Р. |
Сегяне́ўшчыны |
| Д. |
Сегяне́ўшчыне |
| В. |
Сегяне́ўшчыну |
| Т. |
Сегяне́ўшчынай
Сегяне́ўшчынаю |
| М. |
Сегяне́ўшчыне |