Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

піскля́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. піскля́к пісклякі́
Р. піскляка́ піскляко́ў
Д. піскляку́ піскляка́м
В. піскляка́ піскляко́ў
Т. піскляко́м піскляка́мі
М. піскляку́ піскляка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

пісклянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. пісклянё́ піскляня́ты
Р. піскляня́ці піскляня́т
Д. піскляня́ці піскляня́там
В. пісклянё́ піскляня́т
Т. пісклянё́м піскляня́тамі
М. піскляня́ці піскляня́тах

Іншыя варыянты: піскляня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

піскляня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. піскляня́ піскляня́ты
Р. піскляня́ці піскляня́т
Д. піскляня́ці піскляня́там
В. піскляня́ піскляня́т
Т. пісклянё́м піскляня́тамі
М. піскляня́ці піскляня́тах

Іншыя варыянты: пісклянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

піскля́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піскля́чы піскля́чая піскля́чае піскля́чыя
Р. піскля́чага піскля́чай
піскля́чае
піскля́чага піскля́чых
Д. піскля́чаму піскля́чай піскля́чаму піскля́чым
В. піскля́чы (неадуш.)
піскля́чага (адуш.)
піскля́чую піскля́чае піскля́чыя (неадуш.)
піскля́чых (адуш.)
Т. піскля́чым піскля́чай
піскля́чаю
піскля́чым піскля́чымі
М. піскля́чым піскля́чай піскля́чым піскля́чых

Крыніцы: piskunou2012.

пі́скнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пі́скну пі́скнем
2-я ас. пі́скнеш пі́скнеце
3-я ас. пі́скне пі́скнуць
Прошлы час
м. пі́скнуў пі́скнулі
ж. пі́скнула
н. пі́скнула
Загадны лад
2-я ас. пі́скні пі́скніце
Дзеепрыслоўе
прош. час пі́скнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

піску́лька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. піску́лька піску́лькі
Р. піску́лькі піску́лек
Д. піску́льцы піску́лькам
В. піску́льку піску́лек
Т. піску́лькай
піску́лькаю
піску́лькамі
М. піску́льцы піску́льках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

піску́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. піску́н піскуны́
Р. піскуна́ піскуно́ў
Д. піскуну́ піскуна́м
В. піскуна́ піскуно́ў
Т. піскуно́м піскуна́мі
М. піскуне́ піскуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Піскуно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Піскуно́ва
Р. Піскуно́ва
Д. Піскуно́ву
В. Піскуно́ва
Т. Піскуно́вам
М. Піскуно́ве

піску́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. піску́нчык піску́нчыкі
Р. піску́нчыка піску́нчыкаў
Д. піску́нчыку піску́нчыкам
В. піску́нчык піску́нчыкі
Т. піску́нчыкам піску́нчыкамі
М. піску́нчыку піску́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Піскуны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Піскуны́
Р. Піскуно́ў
Д. Піскуна́м
В. Піскуны́
Т. Піскуна́мі
М. Піскуна́х