про́йменны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
про́йменны |
про́йменная |
про́йменнае |
про́йменныя |
Р. |
про́йменнага |
про́йменнай про́йменнае |
про́йменнага |
про́йменных |
Д. |
про́йменнаму |
про́йменнай |
про́йменнаму |
про́йменным |
В. |
про́йменны (неадуш.) про́йменнага (адуш.) |
про́йменную |
про́йменнае |
про́йменныя (неадуш.) про́йменных (адуш.) |
Т. |
про́йменным |
про́йменнай про́йменнаю |
про́йменным |
про́йменнымі |
М. |
про́йменным |
про́йменнай |
про́йменным |
про́йменных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Про́кшанічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Про́кшанічы |
Р. |
Про́кшаніч Про́кшанічаў |
Д. |
Про́кшанічам |
В. |
Про́кшанічы |
Т. |
Про́кшанічамі |
М. |
Про́кшанічах |
Про́кшына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Про́кшына |
Р. |
Про́кшына |
Д. |
Про́кшыну |
В. |
Про́кшына |
Т. |
Про́кшынам |
М. |
Про́кшыне |
про́лаг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
про́лаг |
про́лагі |
Р. |
про́лага |
про́лагаў |
Д. |
про́лагу |
про́лагам |
В. |
про́лаг |
про́лагі |
Т. |
про́лагам |
про́лагамі |
М. |
про́лагу |
про́лагах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
про́ламка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
про́ламка |
про́ламкі |
Р. |
про́ламкі |
про́ламак |
Д. |
про́ламцы |
про́ламкам |
В. |
про́ламку |
про́ламкі |
Т. |
про́ламкай про́ламкаю |
про́ламкамі |
М. |
про́ламцы |
про́ламках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
про́лежань
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
про́лежань |
про́лежні |
Р. |
про́лежня |
про́лежняў |
Д. |
про́лежню |
про́лежням |
В. |
про́лежань |
про́лежні |
Т. |
про́лежнем |
про́лежнямі |
М. |
про́лежні |
про́лежнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
про́лежневы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
про́лежневы |
про́лежневая |
про́лежневае |
про́лежневыя |
Р. |
про́лежневага |
про́лежневай про́лежневае |
про́лежневага |
про́лежневых |
Д. |
про́лежневаму |
про́лежневай |
про́лежневаму |
про́лежневым |
В. |
про́лежневы (неадуш.) про́лежневага (адуш.) |
про́лежневую |
про́лежневае |
про́лежневыя (неадуш.) про́лежневых (адуш.) |
Т. |
про́лежневым |
про́лежневай про́лежневаю |
про́лежневым |
про́лежневымі |
М. |
про́лежневым |
про́лежневай |
про́лежневым |
про́лежневых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
про́лівень
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
про́лівень |
про́ліўні |
Р. |
про́ліўню |
про́ліўняў |
Д. |
про́ліўню |
про́ліўням |
В. |
про́лівень |
про́ліўні |
Т. |
про́ліўнем |
про́ліўнямі |
М. |
про́ліўні |
про́ліўнях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.