Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

маўчлі́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
маўчлі́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

маўчлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маўчлі́вы маўчлі́вая маўчлі́вае маўчлі́выя
Р. маўчлі́вага маўчлі́вай
маўчлі́вае
маўчлі́вага маўчлі́вых
Д. маўчлі́ваму маўчлі́вай маўчлі́ваму маўчлі́вым
В. маўчлі́вы (неадуш.)
маўчлі́вага (адуш.)
маўчлі́вую маўчлі́вае маўчлі́выя (неадуш.)
маўчлі́вых (адуш.)
Т. маўчлі́вым маўчлі́вай
маўчлі́ваю
маўчлі́вым маўчлі́вымі
М. маўчлі́вым маўчлі́вай маўчлі́вым маўчлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

маўчо́к

прэдыкатыў

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

маўчо́к

пабочнае слова

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

маўчу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маўчу́н маўчуны́
Р. маўчуна́ маўчуно́ў
Д. маўчуну́ маўчуна́м
В. маўчуна́ маўчуно́ў
Т. маўчуно́м маўчуна́мі
М. маўчуне́ маўчуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маўчу́нчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маўчу́нчык маўчу́нчыкі
Р. маўчу́нчыка маўчу́нчыкаў
Д. маўчу́нчыку маўчу́нчыкам
В. маўчу́нчыка маўчу́нчыкаў
Т. маўчу́нчыкам маўчу́нчыкамі
М. маўчу́нчыку маўчу́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

маўчу́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маўчу́ха маўчу́хі
Р. маўчу́хі маўчу́х
Д. маўчу́се маўчу́хам
В. маўчу́ху маўчу́х
Т. маўчу́хай
маўчу́хаю
маўчу́хамі
М. маўчу́се маўчу́хах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.