Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя
бвгдеёжзклмнпрстўфхцчшя

ліцэ́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліцэ́йскі ліцэ́йская ліцэ́йскае ліцэ́йскія
Р. ліцэ́йскага ліцэ́йскай
ліцэ́йскае		 ліцэ́йскага ліцэ́йскіх
Д. ліцэ́йскаму ліцэ́йскай ліцэ́йскаму ліцэ́йскім
В. ліцэ́йскі (неадуш.)
ліцэ́йскага (адуш.)		 ліцэ́йскую ліцэ́йскае ліцэ́йскія (неадуш.)
ліцэ́йскіх (адуш.)
Т. ліцэ́йскім ліцэ́йскай
ліцэ́йскаю		 ліцэ́йскім ліцэ́йскімі
М. ліцэ́йскім ліцэ́йскай ліцэ́йскім ліцэ́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ліцэнзава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ліцэнзава́нне
Р. ліцэнзава́ння
Д. ліцэнзава́нню
В. ліцэнзава́нне
Т. ліцэнзава́ннем
М. ліцэнзава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ліцэнзава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліцэнзава́ны ліцэнзава́ная ліцэнзава́нае ліцэнзава́ныя
Р. ліцэнзава́нага ліцэнзава́най
ліцэнзава́нае		 ліцэнзава́нага ліцэнзава́ных
Д. ліцэнзава́наму ліцэнзава́най ліцэнзава́наму ліцэнзава́ным
В. ліцэнзава́ны (неадуш.)
ліцэнзава́нага (адуш.)		 ліцэнзава́ную ліцэнзава́нае ліцэнзава́ныя (неадуш.)
ліцэнзава́ных (адуш.)
Т. ліцэнзава́ным ліцэнзава́най
ліцэнзава́наю		 ліцэнзава́ным ліцэнзава́нымі
М. ліцэнзава́ным ліцэнзава́най ліцэнзава́ным ліцэнзава́ных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ліцэнзава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліцэнзава́ны ліцэнзава́ная ліцэнзава́нае ліцэнзава́ныя
Р. ліцэнзава́нага ліцэнзава́най
ліцэнзава́нае		 ліцэнзава́нага ліцэнзава́ных
Д. ліцэнзава́наму ліцэнзава́най ліцэнзава́наму ліцэнзава́ным
В. ліцэнзава́ны (неадуш.)
ліцэнзава́нага (адуш.)		 ліцэнзава́ную ліцэнзава́нае ліцэнзава́ныя (неадуш.)
ліцэнзава́ных (адуш.)
Т. ліцэнзава́ным ліцэнзава́най
ліцэнзава́наю		 ліцэнзава́ным ліцэнзава́нымі
М. ліцэнзава́ным ліцэнзава́най ліцэнзава́ным ліцэнзава́ных

Кароткая форма: ліцэнзава́на.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ліцэнзава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліцэнзава́ны ліцэнзава́ная ліцэнзава́нае ліцэнзава́ныя
Р. ліцэнзава́нага ліцэнзава́най
ліцэнзава́нае		 ліцэнзава́нага ліцэнзава́ных
Д. ліцэнзава́наму ліцэнзава́най ліцэнзава́наму ліцэнзава́ным
В. ліцэнзава́ны (неадуш.)
ліцэнзава́нага (адуш.)		 ліцэнзава́ную ліцэнзава́нае ліцэнзава́ныя (неадуш.)
ліцэнзава́ных (адуш.)
Т. ліцэнзава́ным ліцэнзава́най
ліцэнзава́наю		 ліцэнзава́ным ліцэнзава́нымі
М. ліцэнзава́ным ліцэнзава́най ліцэнзава́ным ліцэнзава́ных

Кароткая форма: ліцэнзава́на.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ліцэнзава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ліцэнзу́юся ліцэнзу́емся
2-я ас. ліцэнзу́ешся ліцэнзу́ецеся
3-я ас. ліцэнзу́ецца ліцэнзу́юцца
Прошлы час
м. ліцэнзава́ўся ліцэнзава́ліся
ж. ліцэнзава́лася
н. ліцэнзава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час ліцэнзу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

ліцэнзава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ліцэнзу́ю ліцэнзу́ем
2-я ас. ліцэнзу́еш ліцэнзу́еце
3-я ас. ліцэнзу́е ліцэнзу́юць
Прошлы час
м. ліцэнзава́ў ліцэнзава́лі
ж. ліцэнзава́ла
н. ліцэнзава́ла
Загадны лад
2-я ас. ліцэнзу́й ліцэнзу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ліцэнзу́ючы

Крыніцы: sbm2012.

ліцэнзі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліцэнзі́йны ліцэнзі́йная ліцэнзі́йнае ліцэнзі́йныя
Р. ліцэнзі́йнага ліцэнзі́йнай
ліцэнзі́йнае		 ліцэнзі́йнага ліцэнзі́йных
Д. ліцэнзі́йнаму ліцэнзі́йнай ліцэнзі́йнаму ліцэнзі́йным
В. ліцэнзі́йны (неадуш.)
ліцэнзі́йнага (адуш.)		 ліцэнзі́йную ліцэнзі́йнае ліцэнзі́йныя (неадуш.)
ліцэнзі́йных (адуш.)
Т. ліцэнзі́йным ліцэнзі́йнай
ліцэнзі́йнаю		 ліцэнзі́йным ліцэнзі́йнымі
М. ліцэнзі́йным ліцэнзі́йнай ліцэнзі́йным ліцэнзі́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ліцэ́нзія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ліцэ́нзія ліцэ́нзіі
Р. ліцэ́нзіі ліцэ́нзій
Д. ліцэ́нзіі ліцэ́нзіям
В. ліцэ́нзію ліцэ́нзіі
Т. ліцэ́нзіяй
ліцэ́нзіяю		 ліцэ́нзіямі
М. ліцэ́нзіі ліцэ́нзіях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ліцэнзія́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ліцэнзія́р ліцэнзія́ры
Р. ліцэнзія́ра ліцэнзія́раў
Д. ліцэнзія́ру ліцэнзія́рам
В. ліцэнзія́ра ліцэнзія́раў
Т. ліцэнзія́рам ліцэнзія́рамі
М. ліцэнзія́ру ліцэнзія́рах

Крыніцы: piskunou2012.