ліцэнзава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліцэнзава́ны ліцэнзава́ная ліцэнзава́нае ліцэнзава́ныя
Р. ліцэнзава́нага ліцэнзава́най
ліцэнзава́нае
ліцэнзава́нага ліцэнзава́ных
Д. ліцэнзава́наму ліцэнзава́най ліцэнзава́наму ліцэнзава́ным
В. ліцэнзава́ны (неадуш.)
ліцэнзава́нага (адуш.)
ліцэнзава́ную ліцэнзава́нае ліцэнзава́ныя (неадуш.)
ліцэнзава́ных (адуш.)
Т. ліцэнзава́ным ліцэнзава́най
ліцэнзава́наю
ліцэнзава́ным ліцэнзава́нымі
М. ліцэнзава́ным ліцэнзава́най ліцэнзава́ным ліцэнзава́ных

Кароткая форма: ліцэнзава́на.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)