Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

люба́шаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. люба́шаўскі люба́шаўская люба́шаўскае люба́шаўскія
Р. люба́шаўскага люба́шаўскай
люба́шаўскае
люба́шаўскага люба́шаўскіх
Д. люба́шаўскаму люба́шаўскай люба́шаўскаму люба́шаўскім
В. люба́шаўскі (неадуш.)
люба́шаўскага (адуш.)
люба́шаўскую люба́шаўскае люба́шаўскія (неадуш.)
люба́шаўскіх (адуш.)
Т. люба́шаўскім люба́шаўскай
люба́шаўскаю
люба́шаўскім люба́шаўскімі
М. люба́шаўскім люба́шаўскай люба́шаўскім люба́шаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Люба́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Люба́шкі
Р. Люба́шак
Люба́шкаў
Д. Люба́шкам
В. Люба́шкі
Т. Люба́шкамі
М. Люба́шках

любашча́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. любашча́сны любашча́сная любашча́снае любашча́сныя
Р. любашча́снага любашча́снай
любашча́снае
любашча́снага любашча́сных
Д. любашча́снаму любашча́снай любашча́снаму любашча́сным
В. любашча́сны (неадуш.)
любашча́снага (адуш.)
любашча́сную любашча́снае любашча́сныя (неадуш.)
любашча́сных (адуш.)
Т. любашча́сным любашча́снай
любашча́снаю
любашча́сным любашча́снымі
М. любашча́сным любашча́снай любашча́сным любашча́сных

Крыніцы: piskunou2012.

лю́бая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. лю́бая лю́быя
Р. лю́бай лю́бых
Д. лю́бай лю́бым
В. лю́бую лю́бых (адуш.)
Т. лю́бай
лю́баю
лю́бымі
М. лю́бай лю́бых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Любе́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Любе́йкі
Р. Любе́ек
Любе́йкаў
Д. Любе́йкам
В. Любе́йкі
Т. Любе́йкамі
М. Любе́йках

Лю́бек

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лю́бек
Р. Лю́бека
Д. Лю́беку
В. Лю́бек
Т. Лю́бекам
М. Лю́беку

Лю́бель

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лю́бель
Р. Лю́беля
Д. Лю́белю
В. Лю́бель
Т. Лю́белем
М. Лю́белі

Лю́бель-По́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лю́бель-По́ль
Р. Лю́бель-По́ля
Д. Лю́бель-По́лю
В. Лю́бель-По́ль
Т. Лю́бель-По́лем
М. Лю́бель-По́лі

любе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. любе́нне
Р. любе́ння
Д. любе́нню
В. любе́нне
Т. любе́ннем
М. любе́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Любе́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Любе́нь
Р. Любе́ня
Д. Любе́ню
В. Любе́нь
Т. Любе́нем
М. Любе́ні