Люба́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Люба́шкі |
Р. |
Люба́шак Люба́шкаў |
Д. |
Люба́шкам |
В. |
Люба́шкі |
Т. |
Люба́шкамі |
М. |
Люба́шках |
лю́бая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
лю́бая |
лю́быя |
Р. |
лю́бай |
лю́бых |
Д. |
лю́бай |
лю́бым |
В. |
лю́бую |
лю́бых (адуш.) |
Т. |
лю́бай лю́баю |
лю́бымі |
М. |
лю́бай |
лю́бых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Любе́йкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Любе́йкі |
Р. |
Любе́ек Любе́йкаў |
Д. |
Любе́йкам |
В. |
Любе́йкі |
Т. |
Любе́йкамі |
М. |
Любе́йках |
Лю́бек
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Лю́бек |
Р. |
Лю́бека |
Д. |
Лю́беку |
В. |
Лю́бек |
Т. |
Лю́бекам |
М. |
Лю́беку |
Лю́бель
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Лю́бель |
Р. |
Лю́беля |
Д. |
Лю́белю |
В. |
Лю́бель |
Т. |
Лю́белем |
М. |
Лю́белі |
Лю́бель-По́ль
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Лю́бель-По́ль |
Р. |
Лю́бель-По́ля |
Д. |
Лю́бель-По́лю |
В. |
Лю́бель-По́ль |
Т. |
Лю́бель-По́лем |
М. |
Лю́бель-По́лі |
любе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
любе́нне |
Р. |
любе́ння |
Д. |
любе́нню |
В. |
любе́нне |
Т. |
любе́ннем |
М. |
любе́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
Любе́нь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Любе́нь |
Р. |
Любе́ня |
Д. |
Любе́ню |
В. |
Любе́нь |
Т. |
Любе́нем |
М. |
Любе́ні |