лю́бая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
лю́бая | лю́быя | |
лю́бай | лю́бых | |
лю́бай | лю́бым | |
лю́бую | лю́бых ( |
|
лю́бай лю́баю |
лю́бымі | |
лю́бай | лю́бых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)