Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя
абвгдежзйклмнопрстўхцчшя

ленкара́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ленкара́нскі ленкара́нская ленкара́нскае ленкара́нскія
Р. ленкара́нскага ленкара́нскай
ленкара́нскае		 ленкара́нскага ленкара́нскіх
Д. ленкара́нскаму ленкара́нскай ленкара́нскаму ленкара́нскім
В. ленкара́нскі (неадуш.)
ленкара́нскага (адуш.)		 ленкара́нскую ленкара́нскае ленкара́нскія (неадуш.)
ленкара́нскіх (адуш.)
Т. ленкара́нскім ленкара́нскай
ленкара́нскаю		 ленкара́нскім ленкара́нскімі
М. ленкара́нскім ленкара́нскай ленкара́нскім ленкара́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ле́нкаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ле́нкаўшчына
Р. Ле́нкаўшчыны
Д. Ле́нкаўшчыне
В. Ле́нкаўшчыну
Т. Ле́нкаўшчынай
Ле́нкаўшчынаю
М. Ле́нкаўшчыне

ле́нна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ле́нна - -

Крыніцы: piskunou2012.

ле́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ле́ннік ле́ннікі
Р. ле́нніка ле́ннікаў
Д. ле́нніку ле́ннікам
В. ле́нніка ле́ннікаў
Т. ле́ннікам ле́ннікамі
М. ле́нніку ле́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

ле́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́нны ле́нная ле́ннае ле́нныя
Р. ле́ннага ле́ннай
ле́ннае		 ле́ннага ле́нных
Д. ле́ннаму ле́ннай ле́ннаму ле́нным
В. ле́нны (неадуш.)
ле́ннага (адуш.)		 ле́нную ле́ннае ле́нныя (неадуш.)
ле́нных (адуш.)
Т. ле́нным ле́ннай
ле́ннаю		 ле́нным ле́ннымі
М. ле́нным ле́ннай ле́нным ле́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Ленпо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ленпо́лле
Р. Ленпо́лля
Д. Ленпо́ллю
В. Ленпо́лле
Т. Ленпо́ллем
М. Ленпо́ллі

ле́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́нскі ле́нская ле́нскае ле́нскія
Р. ле́нскага ле́нскай
ле́нскае		 ле́нскага ле́нскіх
Д. ле́нскаму ле́нскай ле́нскаму ле́нскім
В. ле́нскі (неадуш.)
ле́нскага (адуш.)		 ле́нскую ле́нскае ле́нскія (неадуш.)
ле́нскіх (адуш.)
Т. ле́нскім ле́нскай
ле́нскаю		 ле́нскім ле́нскімі
М. ле́нскім ле́нскай ле́нскім ле́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

ле́нсман

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ле́нсман ле́нсманы
Р. ле́нсмана ле́нсманаў
Д. ле́нсману ле́нсманам
В. ле́нсмана ле́нсманаў
Т. ле́нсманам ле́нсманамі
М. ле́нсмане ле́нсманах

Крыніцы: piskunou2012.

ле́нта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ле́нта ле́нта
Р. ле́нта ле́нта
Д. ле́нта ле́нта
В. ле́нта ле́нта
Т. ле́нта ле́нта
М. ле́нта ле́нта

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ле́нтачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́нтачны ле́нтачная ле́нтачнае ле́нтачныя
Р. ле́нтачнага ле́нтачнай
ле́нтачнае		 ле́нтачнага ле́нтачных
Д. ле́нтачнаму ле́нтачнай ле́нтачнаму ле́нтачным
В. ле́нтачны (неадуш.)
ле́нтачнага (адуш.)		 ле́нтачную ле́нтачнае ле́нтачныя (неадуш.)
ле́нтачных (адуш.)
Т. ле́нтачным ле́нтачнай
ле́нтачнаю		 ле́нтачным ле́нтачнымі
М. ле́нтачным ле́нтачнай ле́нтачным ле́нтачных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.