Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

лейкемо́ідны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лейкемо́ідны лейкемо́ідная лейкемо́іднае лейкемо́ідныя
Р. лейкемо́іднага лейкемо́іднай
лейкемо́іднае
лейкемо́іднага лейкемо́ідных
Д. лейкемо́іднаму лейкемо́іднай лейкемо́іднаму лейкемо́ідным
В. лейкемо́ідны (неадуш.)
лейкемо́іднага (адуш.)
лейкемо́ідную лейкемо́іднае лейкемо́ідныя (неадуш.)
лейкемо́ідных (адуш.)
Т. лейкемо́ідным лейкемо́іднай
лейкемо́іднаю
лейкемо́ідным лейкемо́іднымі
М. лейкемо́ідным лейкемо́іднай лейкемо́ідным лейкемо́ідных

Крыніцы: piskunou2012.

лейко́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лейко́з
Р. лейко́зу
Д. лейко́зу
В. лейко́з
Т. лейко́зам
М. лейко́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лейко́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лейко́знік лейко́знікі
Р. лейко́зніка лейко́знікаў
Д. лейко́зніку лейко́знікам
В. лейко́зніка лейко́знікаў
Т. лейко́знікам лейко́знікамі
М. лейко́зніку лейко́зніках

Крыніцы: piskunou2012.

лейко́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лейко́зны лейко́зная лейко́знае лейко́зныя
Р. лейко́знага лейко́знай
лейко́знае
лейко́знага лейко́зных
Д. лейко́знаму лейко́знай лейко́знаму лейко́зным
В. лейко́зны (неадуш.)
лейко́знага (адуш.)
лейко́зную лейко́знае лейко́зныя (неадуш.)
лейко́зных (адуш.)
Т. лейко́зным лейко́знай
лейко́знаю
лейко́зным лейко́знымі
М. лейко́зным лейко́знай лейко́зным лейко́зных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

лейко́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лейко́ма лейко́мы
Р. лейко́мы лейко́м
Д. лейко́ме лейко́мам
В. лейко́му лейко́мы
Т. лейко́май
лейко́маю
лейко́мамі
М. лейко́ме лейко́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ле́йлава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ле́йлава
Р. Ле́йлава
Д. Ле́йлаву
В. Ле́йлава
Т. Ле́йлавам
М. Ле́йлаве

ле́йнер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ле́йнер ле́йнеры
Р. ле́йнера ле́йнераў
Д. ле́йнеру ле́йнерам
В. ле́йнер ле́йнеры
Т. ле́йнерам ле́йнерамі
М. ле́йнеры ле́йнерах

Крыніцы: piskunou2012.

лейнерава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. лейнерава́нне
Р. лейнерава́ння
Д. лейнерава́нню
В. лейнерава́нне
Т. лейнерава́ннем
М. лейнерава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Ле́йпцыг

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ле́йпцыг
Р. Ле́йпцыга
Д. Ле́йпцыгу
В. Ле́йпцыг
Т. Ле́йпцыгам
М. Ле́йпцыгу

ле́йпцыгскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́йпцыгскі ле́йпцыгская ле́йпцыгскае ле́йпцыгскія
Р. ле́йпцыгскага ле́йпцыгскай
ле́йпцыгскае
ле́йпцыгскага ле́йпцыгскіх
Д. ле́йпцыгскаму ле́йпцыгскай ле́йпцыгскаму ле́йпцыгскім
В. ле́йпцыгскі (неадуш.)
ле́йпцыгскага (адуш.)
ле́йпцыгскую ле́йпцыгскае ле́йпцыгскія (неадуш.)
ле́йпцыгскіх (адуш.)
Т. ле́йпцыгскім ле́йпцыгскай
ле́йпцыгскаю
ле́йпцыгскім ле́йпцыгскімі
М. ле́йпцыгскім ле́йпцыгскай ле́йпцыгскім ле́йпцыгскіх

Крыніцы: piskunou2012.