кро́зіць
‘мроіць, летуценіць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кро́жу |
кро́зім |
2-я ас. |
кро́зіш |
кро́зіце |
3-я ас. |
кро́зіць |
кро́зяць |
Прошлы час |
м. |
кро́зіў |
кро́зілі |
ж. |
кро́зіла |
н. |
кро́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
кро́зь |
кро́зьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
кро́зячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
кро́ільны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кро́ільны |
кро́ільная |
кро́ільнае |
кро́ільныя |
Р. |
кро́ільнага |
кро́ільнай кро́ільнае |
кро́ільнага |
кро́ільных |
Д. |
кро́ільнаму |
кро́ільнай |
кро́ільнаму |
кро́ільным |
В. |
кро́ільны (неадуш.) кро́ільнага (адуш.) |
кро́ільную |
кро́ільнае |
кро́ільныя (неадуш.) кро́ільных (адуш.) |
Т. |
кро́ільным |
кро́ільнай кро́ільнаю |
кро́ільным |
кро́ільнымі |
М. |
кро́ільным |
кро́ільнай |
кро́ільным |
кро́ільных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кро́іцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
кро́іцца |
кро́яцца |
Прошлы час |
м. |
кро́іўся |
кро́іліся |
ж. |
кро́ілася |
н. |
кро́ілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кро́іць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кро́ю |
кро́ім |
2-я ас. |
кро́іш |
кро́іце |
3-я ас. |
кро́іць |
кро́яць |
Прошлы час |
м. |
кро́іў |
кро́ілі |
ж. |
кро́іла |
н. |
кро́іла |
Загадны лад |
2-я ас. |
кро́й |
кро́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
кро́ячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кро́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кро́й |
Р. |
кро́ю |
Д. |
кро́ю |
В. |
кро́й |
Т. |
кро́ем |
М. |
кро́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кро́йка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
кро́йка |
Р. |
кро́йкі |
Д. |
кро́йцы |
В. |
кро́йку |
Т. |
кро́йкай кро́йкаю |
М. |
кро́йцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кро́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кро́к |
кро́кі |
Р. |
кро́ку |
кро́каў |
Д. |
кро́ку |
кро́кам |
В. |
кро́к |
кро́кі |
Т. |
кро́кам |
кро́камі |
М. |
кро́ку |
кро́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кро́кам
прыслоўе, утворана ад назоўніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
кро́кам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
крокаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
крокаме́р |
крокаме́ры |
Р. |
крокаме́ра |
крокаме́раў |
Д. |
крокаме́ру |
крокаме́рам |
В. |
крокаме́р |
крокаме́ры |
Т. |
крокаме́рам |
крокаме́рамі |
М. |
крокаме́ры |
крокаме́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.