жано́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жано́чы |
жано́чая |
жано́чае |
жано́чыя |
Р. |
жано́чага |
жано́чай жано́чае |
жано́чага |
жано́чых |
Д. |
жано́чаму |
жано́чай |
жано́чаму |
жано́чым |
В. |
жано́чы (неадуш.) жано́чага (адуш.) |
жано́чую |
жано́чае |
жано́чыя (неадуш.) жано́чых (адуш.) |
Т. |
жано́чым |
жано́чай жано́чаю |
жано́чым |
жано́чымі |
М. |
жано́чым |
жано́чай |
жано́чым |
жано́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жа́нр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жа́нр |
жа́нры |
Р. |
жа́нру |
жа́нраў |
Д. |
жа́нру |
жа́нрам |
В. |
жа́нр |
жа́нры |
Т. |
жа́нрам |
жа́нрамі |
М. |
жа́нры |
жа́нрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жа́нравасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
жа́нравасць |
Р. |
жа́нравасці |
Д. |
жа́нравасці |
В. |
жа́нравасць |
Т. |
жа́нравасцю |
М. |
жа́нравасці |
Крыніцы:
piskunou2012.