Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бескантэ́ксны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бескантэ́ксны	бескантэ́ксная	бескантэ́кснае	бескантэ́ксныя
Р.	бескантэ́кснага	бескантэ́кснай бескантэ́кснае	бескантэ́кснага	бескантэ́ксных
Д.	бескантэ́кснаму	бескантэ́кснай	бескантэ́кснаму	бескантэ́ксным
В.	бескантэ́ксны (неадуш.) бескантэ́кснага (адуш.)	бескантэ́ксную	бескантэ́кснае	бескантэ́ксныя (неадуш.) бескантэ́ксных (адуш.)
Т.	бескантэ́ксным	бескантэ́кснай бескантэ́кснаю	бескантэ́ксным	бескантэ́кснымі
М.	бескантэ́ксным	бескантэ́кснай	бескантэ́ксным	бескантэ́ксных

Крыніцы: piskunou2012.

бесканфлі́ктна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
бесканфлі́ктна	бесканфлі́ктней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

бесканфлі́ктнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бесканфлі́ктны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бесканфлі́ктны	бесканфлі́ктная	бесканфлі́ктнае	бесканфлі́ктныя
Р.	бесканфлі́ктнага	бесканфлі́ктнай бесканфлі́ктнае	бесканфлі́ктнага	бесканфлі́ктных
Д.	бесканфлі́ктнаму	бесканфлі́ктнай	бесканфлі́ктнаму	бесканфлі́ктным
В.	бесканфлі́ктны (неадуш.) бесканфлі́ктнага (адуш.)	бесканфлі́ктную	бесканфлі́ктнае	бесканфлі́ктныя (неадуш.) бесканфлі́ктных (адуш.)
Т.	бесканфлі́ктным	бесканфлі́ктнай бесканфлі́ктнаю	бесканфлі́ктным	бесканфлі́ктнымі
М.	бесканфлі́ктным	бесканфлі́ктнай	бесканфлі́ктным	бесканфлі́ктных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бесканфлі́ктны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бесканфлі́ктны	бесканфлі́ктная	бесканфлі́ктнае	бесканфлі́ктныя
Р.	бесканфлі́ктнага	бесканфлі́ктнай бесканфлі́ктнае	бесканфлі́ктнага	бесканфлі́ктных
Д.	бесканфлі́ктнаму	бесканфлі́ктнай	бесканфлі́ктнаму	бесканфлі́ктным
В.	бесканфлі́ктны (неадуш.) бесканфлі́ктнага (адуш.)	бесканфлі́ктную	бесканфлі́ктнае	бесканфлі́ктныя (неадуш.) бесканфлі́ктных (адуш.)
Т.	бесканфлі́ктным	бесканфлі́ктнай бесканфлі́ктнаю	бесканфлі́ктным	бесканфлі́ктнымі
М.	бесканфлі́ктным	бесканфлі́ктнай	бесканфлі́ктным	бесканфлі́ктных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бесканцо́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бесканцо́вы	бесканцо́вая	бесканцо́вае	бесканцо́выя
Р.	бесканцо́вага	бесканцо́вай бесканцо́вае	бесканцо́вага	бесканцо́вых
Д.	бесканцо́ваму	бесканцо́вай	бесканцо́ваму	бесканцо́вым
В.	бесканцо́вы (неадуш.) бесканцо́вага (адуш.)	бесканцо́вую	бесканцо́вае	бесканцо́выя (неадуш.) бесканцо́вых (адуш.)
Т.	бесканцо́вым	бесканцо́вай бесканцо́ваю	бесканцо́вым	бесканцо́вымі
М.	бесканцо́вым	бесканцо́вай	бесканцо́вым	бесканцо́вых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бескапітэ́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бескапітэ́льны	бескапітэ́льная	бескапітэ́льнае	бескапітэ́льныя
Р.	бескапітэ́льнага	бескапітэ́льнай бескапітэ́льнае	бескапітэ́льнага	бескапітэ́льных
Д.	бескапітэ́льнаму	бескапітэ́льнай	бескапітэ́льнаму	бескапітэ́льным
В.	бескапітэ́льны (неадуш.) бескапітэ́льнага (адуш.)	бескапітэ́льную	бескапітэ́льнае	бескапітэ́льныя (неадуш.) бескапітэ́льных (адуш.)
Т.	бескапітэ́льным	бескапітэ́льнай бескапітэ́льнаю	бескапітэ́льным	бескапітэ́льнымі
М.	бескапітэ́льным	бескапітэ́льнай	бескапітэ́льным	бескапітэ́льных

Крыніцы: piskunou2012.

бескаравайны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бескаравайны	бескаравайная	бескаравайнае	бескаравайныя
Р.	бескаравайнага	бескаравайнай бескаравайнае	бескаравайнага	бескаравайных
Д.	бескаравайнаму	бескаравайнай	бескаравайнаму	бескаравайным
В.	бескаравайны бескаравайнага	бескаравайную	бескаравайнае	бескаравайныя
Т.	бескаравайным	бескаравайнай бескаравайнаю	бескаравайным	бескаравайнымі
М.	бескаравайным	бескаравайнай	бескаравайным	бескаравайных

бескаранё́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бескаранё́вы	бескаранё́вая	бескаранё́вае	бескаранё́выя
Р.	бескаранё́вага	бескаранё́вай бескаранё́вае	бескаранё́вага	бескаранё́вых
Д.	бескаранё́ваму	бескаранё́вай	бескаранё́ваму	бескаранё́вым
В.	бескаранё́вы (неадуш.) бескаранё́вага (адуш.)	бескаранё́вую	бескаранё́вае	бескаранё́выя (неадуш.) бескаранё́вых (адуш.)
Т.	бескаранё́вым	бескаранё́вай бескаранё́ваю	бескаранё́вым	бескаранё́вымі
М.	бескаранё́вым	бескаранё́вай	бескаранё́вым	бескаранё́вых

Крыніцы: piskunou2012.

бескара́нна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
бескара́нна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum